Uit en over Sliedrecht laten we ieder jaar rond de kerstdagen en jaarwisseling op Sliedrecht24 een aantal mensen terugkijken op gebeurtenissen in 2017 en vooruitkijken naar het jaar 2018. Bijdragen leveren deze keer wijkagent Frank Ruitenberg (27-12), journalist en tekstschrijver Leo van Teeffelen (28-12), ondernemer en voorzitter van v.v. Sliedrecht Kees Verhoef (29-12), directeur-bestuurder van Senioren Residenties Drechtstreek Geert Tieman(30-12), inwoner met beperkingen Erik Heijkoop (31-12) en milieuchemicus van de Vrije Universteit in Amsterdam Jacob de Boer (1-1).
Vandaag: Leo van Teeffelen
Het is verleidelijk om alle gebeurtenissen uit 2017 nog eens de revue te laten passeren. Er is genoeg gebeurd. En hoe handig is het dat je op het vernieuwde Sliedrecht24 terug kunt vinden om je geheugen te ondersteunen. Toch doe ik dat niet. Het meest schokkend vind ik namelijk dat de grond, de lucht en het water in onze regio is vervuild met C8 en GenX.
Het begon met de verontrustende berichten van de vervuiling van het drinkwater en werd gevolgd door de vervuiling van de grond. Neergeslagen vanuit de lucht. Dat is nog eens burenoverlast, veroorzaakt door DuPont Chemours. Het maakt een overhangende tak of dakgoot tot een nog groter lachertje dan het al is om ruzie over te maken met je buren. Want ondanks die tak kan je gewoon producten uit je tuin blijven eten. En ondanks die dakgoot zit er geen gif in je drinkwater. Rijdende Rechtermateriaal.
Nee, dan deze vorm van burenoverlast. We tasten in het duister over de gevolgen. Wel is het duidelijk dat niemand de giftige grond uit onze tuinen nog wil hebben. En dat het gevarengebied loopt van Dordrecht tot en met Gorinchem. Verontrustend en het verbaast me dan ook zeer dat de wereld niet op zijn kop staat. Er bestaat een hele groep mensen die zegt dat het allemaal wel meevalt. Misschien om zichzelf gerust te stellen? Het is ook niet makkelijk om effectief op te treden. We kunnen nog wel een keertje over de spoorbrug lopen en met een spandoek voor de poort gaan staan, maar dat lost het probleem niet op. En medewerkers van het bedrijf bedreigen? Dat is gebeurd en niets anders dan een banale uiting van onmacht met alleen maar verliezers.
Wat wij nodig hebben is tegengif. Tegengif tegen gif dat ons leven nu beheerst. Ik wil precies weten hoe schadelijk (of niet) die stoffen zijn. Ik wil precies weten wat het op korte en lange termijn met ons doet. Ik wil precies weten hoe we het kunnen oplossen. Niet in 2030, maar in 2018. Onzekerheid is een sluipmoordenaar, die kan alleen bestreden worden met zekerheid. Als je door een slang gebeten wordt, zorgt tegengif voor het herstel. Dat is het tegengif dat we nodig hebben. Ik vind het eigenlijk nog belangrijker dan precies te weten wie er nu wel en niet verantwoordelijk is, want dan gaat het daar weer over en niet over ons gezamenlijk probleem.
Eerst moet er duidelijkheid zijn en een oplossing komen. En dat is wat ik u toewens; een gelukkig en gezond 2018 met in dat jaar definitieve duidelijkheid en een definitieve oplossing.
Morgen een bijdrage van: Kees Verhoef, ondernemer en voorzitter van v.v. Sliedrecht
Een betere samenvatting van deze problemen zo tegen het einde van dit turbulente jaar is wat mij betreft niet denkbaar. Bedankt voor het vertolken van de gedachten en gevoelens die velen met u hebben en laten we hopen dat inderdaad in 2018 de duidelijkheid er komt die we (bijna) allemaal graag willen.