Column: We kunnen samen niet alles. Maar wel veel!

Deze woorden vormen een rode draad door de kerstboodschap 2018 van koning Willem Alexander. Hij haalde het voorbeeld aan van vijf dorpen in Groningen die hun krachten bundelden, van Kloosterburen tot Kleine Huisjes.

En even eerder in de toespraak refereerde hij aan de basis van deze samenwerking toen 450 jaar geleden een klein groepje Nederlandse gewesten tegen de verdrukking in hun krachten bundelde en met succes hun eigen weg ging. Zoiets was nog nooit eerder vertoond.

Een deel van de Drechtsteden gezien vanuit de lucht. (Archieffoto Bureau Drechtsteden)

Op dat moment zag ik het voor me. Anno 2019: het ontstaan van de Republiek van de Zeven Verenigde Drechtsteden. Dordrecht, Zwijndrecht, Hendrik Ido Ambacht, Alblasserdam, Papendrecht, Sliedrecht en Hardinxveld-Giessendam. Waar het ooit begon in de negentiger jaren van de vorige eeuw als een idealistische beweging van de burgemeesters Bandell en Korporaal wordt nu besloten om het samenwerkingsverband om te smeden tot een hecht verbond. Koninklijk ondersteund en aangemoedigd door de inspirerende woorden van de koning.

Geen onderlinge concurrentie die verlammend werkt op de aantrekkingskracht van de regio. Geen uithollende democratie omdat geen bestuurder meer verantwoordelijkheid draagt, want “het is al beslist in Drechtsteden”. Geen gefrustreerde gemeenteraad meer die steeds sterker het gevoel heeft alleen nog maar te gaan over dingen die er niet meer toe doen. Geen rapporten meer die in honderd kantjes beschrijven wat er momenteel gaande is: een verlammende angst om voortgaande stappen te zetten op de weg naar één gemeente.

Bestuurders in de Drechtsteden: heb het lef om over uw eigen schaduw heen te stappen. Neem het volle bewustzijn op u dat er gezamenlijk een gemeente ontstaat van 300.000 inwoners ( vijfde stad van Nederland), waar geen NS meer omheen kan zonder ook een intercity-verbinding tot stand te brengen, een stad waar onderwijs en opleidingen zichtbaar worden in hogescholen en academische instituten, een regio waar investeringsfondsen hun weg vinden en ondernemers een prima klimaat ervaren om hun bedrijven te laten bloeien. Met als gevolg dat Rijkswaterstaat nog meer dan tot nu toe de ontsluiting van het gebied filevrij kan maken.

Uitdagingen als de gevolgen van het klimaatakkoord en het aanwijzen van nieuwe woongebieden en industrieterreinen kunnen dan adequaat en vrij van onderlinge concurrentie tot stand komen met als gevolg dat ook in de verre toekomst dit gebied aantrekkelijk blijft voor de bestaande en de nieuwe inwoners. Een nieuwe koning Willem 2 wijst u de weg, maar dan nu voor de Drechtsteden.

Ad den Besten
Oud-wethouder gemeente Sliedrecht

Let op! Een column bevat altijd een mening. Dit artikel staat dan ook op de pagina Opinie. Elke lezer mag een column aandragen (let op de column is echt een column en geen ingezonden brief)

2 gedachten over “Column: We kunnen samen niet alles. Maar wel veel!”

  1. Ik zou mij een fusie van Alblasserdam tot voorbij Gorinchem veel beter voor kunnen stellen dan samenvoegen met Dordrecht. Gewoon aan deze kant van de rivier houden.
    Maar als je het dan toch doet, zorg dan voor een veel betere verbinding. Het is een absolute crime om in Dordrecht te komen, in het bijzonder in het ziekenhuis. Dus begin maar met een tunnel, al is het maar een fietstunnel vanuit Sliedrecht.

    Ik kan mij trouwens niet herinneren dat de inwoners ooit iets is gevraagd hieromtrent maar misschien heb ik dat gemist. Ik had tegen gestemd want ik voel me gewoon geen Dordtenaar.

  2. Samenwerken om een vuist te maken prima, maar let op. Grote steden hebben vaak grote financiële tekorten en loeren dan op gemeentelijke annexatie van kleinere buurgemeenten die hun zaakjes wel op orde hebben, om hun kas weer te kunnen opladen. “Gemeentelijke herindeling” wordt dit eufemistisch genoemd. Ik hoop dat wij in Sliedrecht zo in de toekomst niet gaan opdraaien voor de tekorten die in Dordrecht zijn ontstaan.
    Overigens gebeurde er al veel langer dan 450 jaar geleden een belangrijk historisch feit: de slag bij Vlaardingen. De markgraaf van Holland (Dirk) versloeg in 1018 met (west-)friese hulp het leger van de Duitse keizer en bewerkstelligde daarmee de autonomie van het graafschap Holland. In feite is dit de bakermat van onze hedendaagse natie.
    Verbazingwekkend dat wij in het land dat vol staat van canons en jubilea volkomen voorbijgaan aan deze belangrijke gebeurtenis die precies 1000 jaren geleden plaatsvond.

Plaats een reactie

*=Verplicht veld