Stel je bent jong/oud en je krijgt een beperking waarin je niet meer kan doen wat je wilt doen. Dat is al een emotionele/mentale en fysieke verandering die je moet ondergaan.
Je moet het gaan accepteren dat je niet meer kan, wat voor een ander vanzelfsprekend is. Bijvoorbeeld; in een auto stappen of zelf lopen etc.
Je kan niet meer werken, of niet meer zoals je zou willen. Dat kost tijd, om het te verwerken, om het te accepteren.
Maar na (in ons geval) bijna een jaar van chemo en immuum, accepteer je dat het niet meer gaat zoals je wilt. En dan vraag je op 7 juli eindelijk een gehandicaptenplek voor de deur aan. En dat gaat met een hoop emotie, want je krijgt dan letterlijk een bord voor je deur met je kenteken en het is dan nog meer “officieel”.
Je wacht, en wacht en wacht tot je reactie krijgt. En je hoort niks. Je belt tussendoor een keer ,maar de juiste mensen waren niet aanwezig. Je logt in met digid en ziet je aanvraag niet.
En op 7 november krijg je een telefoontje ( nadat er voor ons meerdere keren melding is gemaakt en nagevraagd is hoe ver de aanvraag is). Met het excuus; Sorry, ik heb de aanvraag over het hoofd gezien. Kan je een foto van de gehandicaptenkaart sturen en gaan we het meteen in orde maken. Diezelfde dag hebben we dit gedaan.
Het is nu 22 november, en hebben vorige week te horen gekregen dat mijn man nu terminaal is en we de laatste zorg in gaan. Het bed staat al in de woonkamer en de parkeerplek zal niet eens meer nodig zijn.
Dit zou toch anders moeten in Sliedrecht? Die naar mijn weten juist bekend staat als de woonplaats gericht en meedenkend voor de mensen met een beperking?
Voor ons hoeft het nu niet meer, maar we hopen dat het een les is zodat het niet voor een ander hetzelfde gaat.
Joost en Joyce Ketting
Brieven worden 1 op 1 overgenomen. De redactie is niet verantwoordelijk voor de inhoudelijke juistheid van een ingezonden brief. Plaatsing houdt niet in dat de redactie achter de inhoud van het bericht staat. Een brief wordt uitsluitend geplaatst als de bron bij ons bekend is. De naam van de afzender wordt onder het artikel geplaatst. NAW- en e-mailgegevens worden niet openbaar gemaakt. Een ingezonden brief plaatsen we onverkort, soms ook omdat er geen artikel over het onderwerp op online krant Sliedrecht24 is verschenen.
Redactie Sliedrecht24
Zelf heb ik geen enkel probleem gehad met gehandicaptenkaart. Was snel geregeld. Maar communicatie in het geheel met de gemeente(diensten) vraagt inderdaad nog wel om een stukje verbetering. Meldingen dreigen nogal eens in het niet te verdwijnen. Bij het bekijken van de stand van zaken krijg je dan: “” Uw klacht is afgehandeld”, zonder dat je iets heb gehoord.
Dit is dus gewoon een triest verhaal. Dat moet de Gemeente zich aantrekken. De communicatie blijkt steeds weer een aandachtspunt op alle gebied maar nu ook op dit gebied. Stop met mooie woorden over inwoners participatie en steek meer energie in communicatie zoals het een gemeente betaamt.
Ik denk dat 3/4 van de ergernissen van inwoners richting gemeente hun basis vinden in de communicatie. Kan de Raad zoiets afdwingen?