SLIEDRECHT – Oud-raadslid Gerrit Venis belandde donderdag 21 januari 2021 in het ziekenhuis met corona. Wekelijks op zondag bericht Venis via online krant Sliedrecht24 wat hem overkwam, over de ziekenhuisopname en de gevolgen van het coronavirus. Dat doet hij in de serie persoonlijke verhalen: ‘En toen had ik corona…’. Dit is de derde bijdrage.
Gerrit Venis kreeg corona en bericht daar wekelijks over op zondag. (Foto Hans van der Aa / Sliedrecht24)
Rondom mijn bed op C2 werd allerlei apparatuur aangebracht en werd ik aangesloten op het zuurstofsysteem. Het zei me toen niet zo veel, maar de meter werd op veertien gezet. Pas later begreep ik dat die veertien stond voor het aantal per minuut toe te dienen liters zuurstof.
Daarna begon wat de komende tijd routine zou worden: vier keer per dag bloeddruk meten, zuurstofgehalte in het bloed en de snelheid van ademhalen controleren, geregeld bloedprikken. Omdat in het infuus een stof zat die mijn bloedsuiker ontregelde, werd ook drie keer per dag een vinger uitgekozen om een testdruppel te prikken. Was mijn suiker te hoog dan volgde een insulinetoediening. Bij de eerste keer moest hier de prikplaats voor worden bepaald: “doe maar ik mijn buik… want ik heb buik genoeg”, en dat is al die tijd ook de favoriete plaats gebleven. Die buik was later ook het aanprikpunt voor de anti-trombose prik.
Geregeld stonden mensen aan mijn bed, maar veel meer dan ogen en haar was niet te onderscheiden. Allemaal dezelfde soort jas (groen), dezelfde handschoenen en allemaal met een mondmasker en spatscherm. En als de kamer werd verlaten, gingen de jassen in de was en de handschoenen bij het afval.
Ze stelden zich steeds ook keurig voor, maar na twee weken had ik nog niet goed door, wie nu wie was en wie ik waar voor moest aanspreken. Ik ben altijd al slecht in namen en vaak ben ik blij als ik er drie of vier letters – en dan in volstrekt willekeurige volgorde – goed heb.
Na de begindrukte bij de opname werd het wel stiller. Wachten op bezoek… zoals ik al vertelde mocht Ineke – zelf positief getest en daarom thuis in quarantaine – zelf niet komen en dus kwam mijn jongste zoon. Hij bracht toiletspullen, schoon goed, mijn telefoon, iPad en een boek. Herkenbaar denk ik voor iedereen die ooit opgenomen is geweest.
Drie dagen lag ik in het ASz toen een brief werd uitgereikt. Het actualiteitenprogramma EenVandaag zou – op de afdeling waar ik ook lag – opnamen komen maken over hoe de zorg aan patiënten met corona verloopt. De vraag werd gesteld of ook enkele patiënten bereid waren om op tv te komen, zodat het wat gemakkelijker was de verpleegkundigen te volgen bij hun werk op de kamers. Zo’n kans op landelijke bekendheid krijg je niet vaak, dus meldde ik me aan.
De uitzending was op dinsdag 26 januari 2020 en het ASz – featuring Gerrit Venis – was het tweede item die avond. Omdat op diezelfde dag ook Sliedrecht24 meldde dat ik – oud-politicus – in het ziekenhuis lag, werd Ineke overstelpt met telefoontjes, kreeg ik nogal wat appjes en – ouderwets, maar wel heel leuk – een flink stapeltje beterschapskaarten. Veel puf om de berichtjes te lezen – en al helemaal niet om deze te beantwoorden – had ik niet. Want ook dat is kenmerkend voor een goeie besmetting, je energieniveau is gelijk aan nul.
Behalve natuurlijk het bezoek van EenVandaag brachten de volgende dagen weinig afwisseling. Het enige enerverende waren de wisselingen van mijn kamergenoten. Een van hen – een licht dementerende man – had heel snel door dat je kon bellen en dat dan een van de verzorgenden kwam. Om de tien minuten lukte het hem het belletje te vinden. En elke keer betekende dat voor de zorgverleners helemaal optuigen, tot men besloot om het hoekje van de deur te informeren wat er aan de hand was. Dat scheelde heel veel gedoe.
Weinig energie dus, maar het eerste boek was uit, een fotoboek van The Beatles. En op aanraden van een vriend, bracht Ineke – intussen uit de quarantaine – de biografie mee van de Haagse beatband Q65.
‘The Life I Live’ was in het ziekenhuis toch echt anders dan daarbuiten.
Gerrit Venis
Zondag 14 maart 2021 schrijft Gerrit Venis op verzoek van online krant Sliedrecht24 weer over wat hij meemaakte en beleeft in de serie persoonlijke verhalen: ‘En toen had ik corona…’
Redactie Sliedrecht24