SLIEDRECHT – De lokale politieke partij Slydregt.NU is geschrokken van signalen dat inwoners zich onder druk voelen gezet rond het sporttraject Powerful Ageing. Zo lijkt het volgens raadslid Boudewijn Brandwijk (Slydregt.NU) en burgerraadslid Danny Stierman (Slydregt.NU) de bedoeling te zijn dat deelnemers verplicht zijn om dit traject te volgen voordat ze in aanmerking komen voor huishoudelijke hulp vanuit de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) of andere voorzieningen. “Daarnaast maakt onze fractie zich zorgen over de signalen die wij ontvangen over deze sportactiviteiten. Zo zouden deelnemers moeten opdrukken en andere sportoefeningen moeten uitvoeren”, zeggen Brandwijk en Stierman. Ze hebben een reeks vragen gestuurd aan het College van B & W om duidelijkheid te krijgen.
De mensen achter Slydregt.NU met links burgerraadslid Danny Stierman en naast hem raadslid Boudewijn Brandwijk (Slydregt.NU). (Archieffoto Slydregt.NU)
Slydregt.NU zegt zich zorgen te maken over deze deelnemers. “Want zij vragen niet voor niets om huishoudelijke hulp of andere voorzieningen. Vaak kunnen zij deze activiteiten niet of nauwelijks uitvoeren”, aldus Brandwijk en Stierman. Zij willen weten hoelang de gemiddelde wachttijd voor huishoudelijke hulp vanuit de Wmo is en op basis van welke kenmerken de voorselectie plaatsvindt van mensen die een aanvraag doen voor hulp via de regeling Wmo. Brandwijk en Stierman vragen ook aan het college of het verplicht is om het sporttraject Powerful Ageing te volgen om in aanmerking te komen voor huishoudelijke hulp en of het in overeenstemming is met de richtlijnen van de Wmo.
Verwond
“Hoe verloopt, na het afronden van het sporttraject Powerful Ageing, een nieuwe aanvraag als de gezondheid van deelnemers achteruitgaat? Hoe verloopt de communicatie op het moment dat tijdens het sporttraject Powerful Ageing blijkt dat mensen niet in staat zijn dit te volgen? Is het college van B&W bekend met het aantal deelnemers dat tijdens een traject uitvalt?”, zijn drie andere vragen waarop binnen vier weken een antwoord wordt verwacht. Brandwijk en Stierman horen graag hoe het vervolg eruit ziet wanneer deelnemers stoppen met het sporttraject Powerful Ageing. “Is het college van B&W bekend dat er deelnemers tijdens de sportsessies van Powerful Ageing zijn gevallen en zich daarbij hebben verwond?”, is één van de vragen. Brandwijk en Stierman zijn benieuwd of er alternatieve trajecten of ondersteuningsmogelijkheden beschikbaar zijn voor mensen die niet in staat zijn deel te nemen aan Powerful Ageing? “Is het college van B&W bekend met de signalen rondom het sporttraject Powerful Ageing en ziet het ook de gevolgen van de huidige manier van werken en de emotionele en psychische effecten hiervan?”
Echt mensen, dit is toch bizar. Dat je wilt dat mensen gezond oud worden en sterk blijven, prima. En dat je een programma aanbiedt en promoot, prima. Maar als je dan uiteindelijk gebruik moet maken van wat hulp, dit verplicht stellen? Volstrekte waanzin! Neem mijn ouders, zelfstandig wonend, sinds 2 jaar huishoudelijke hulp. Eerst 1x per 2 weken. Nu 1x per week. Ze zijn nu beide 90. Ze zijn blij dat ze überhaupt nog leven. Kunnen misschien nog zittend wat oefenen.Maar opdrukken? Mijn moeder zou zeggen: “zijn ze nu helemaal belazerd?”
Het is eigenlijk van de zotte dat fysiotherapeuten hier aan meewerken. Of hebben ze gewoon een “sportcoach” ingehuurd om deze lessen te geven. Er zou maar iemand gewond raken hierdoor. Het wordt steeds gekker hier in Nederland. Moeten anderen die wat voor uitkering dan ook krijgen, ook van alles verplicht uitvoeren? Ik dacht het niet.
Wie dit verzonnen en goedgekeurd heeft zou zichzelf eens in de spiegel moeten aankijken en zich oprecht afvragen of dit normaal is.
Hoe onnozel kan je zijn om mensen die vaak ook gehandicapt zijn te laten sporten om te kijken of dat ze het niet simuleren. Het moet niet gekker worden. Desbetreffende mensen moeten is na gaan denken wat ze de mensen aan doen. Misschien moeten ze zelf eens nagekeken worden.
wat zouden wij gehandicapten dit graag doen om uw sport te volgen als wij in staat zijn om dit te doen maar wij hebben een beperking.ik heb zelf een herseninfarct gehaald mijn rechter zijde is compleet verlamd.uw doet net of wij dit gewenst hadden , nee dus dat is ons over komen helaas dus en nu om hulp te mogen aanvragen moeten wij zieke inwoners van Sliedrecht een sport gaan uitvoeren we zijn al blij als wij ons dagelijkse leven kunnen vol houden. het is makkelijk praten als je gezond ben.thuishulp stellen wij zo lang mogelijk uit omdat wij te trots zijn omdat aan te vragen denk je nu echt dat wij op onze borst rammen om te vragen ik heb hulp nodig.wacht tot de dag komt dat jij zelf het probleem heb dat je ziek wordt niet zielig doen want dat doen gehandicapten ook niet wij strijden elke dag om voor te bestaan wij zijn niet zielig,maar ook gewoon maar inwoners van Sliedrecht die er het het beste van willen maken.
Het doet me goed dat Slydregt.nu deze signalen serieus neemt.
Ik hoor deze signalen ook in mijn woonomgeving. Ik zie de lichamelijke achteruitgang door w.s overbelasting om maar aan huishoudelijke hulp te komen.
Ik ben ook geschrokken dat het zo moet gaan. De mensen raken lichamelijk geblesseerd en geestelijk gekrenkt omdat ze iets moeten doen wat niet meer gaat.
Terwijl hulpverlening moet gaan over mogelijkheden en niet over niet-mogelijkheden.
De investering van hulp moet juist aan de voorkant zitten. Maar dit zien bestuurders niet.
Mij valt ook op dat er ook verschil zit in omgeving. Mensen uit het ene complex 55+ krijgen eerder hulp dan mensen uit het andere complex.
Het is echt een verdrietige situatie om mensen zo te behandelen.