BILTHOVEN / SLIEDRECHT – De Europese Voedselveiligheidsautoriteit (EFSA Europese Voedselveiligheidsautoriteit ) heeft een nieuwe gezondheidskundige grenswaarde afgeleid voor PFAS in voedsel. Dat bericht maandagmiddag 18 januari 2021 het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM).
PFAS staat voor poly- en perfluoralkylstoffen. Dit zijn door de mens gemaakte stoffen die van nature niet in het milieu voorkomen. Stoffen die tot deze groep behoren zijn onder andere perfluoroctaanzuur (PFOA, of C8). Een bron van PFAS zijn afvalstoffen die ontstaan bij de toepassing van de GenX-techniek. Dan valt meteen de naam van chemiebedrijf Chemours in Dordrecht, aan de overkant van de rivier bij Sliedrecht. (Archieffoto Hans van der Aa / Sliedrecht24)
EFSA heeft daarbij gebruik gemaakt van de nieuwste inzichten op het gebied van PFAS. Die laten zien dat PFAS mogelijk bij lagere concentraties effecten geven. Het gaat daarbij om effecten op het immuunsysteem van mensen. Daardoor wordt de kans op ziekten mogelijk vergroot. De gezondheidskundige grenswaarde van EFSA is gebaseerd op andere effecten en is lager dan de waarde die het RIVM tot nu toe heeft gebruikt. Het RIVM gaat de nieuwe gezondheidskundige grenswaarde van EFSA gebruiken voor risicobeoordeling en afleiding van risicogrenzen en daarmee meer bescherming bieden. Het RIVM constateert wel dat de gezondheidskundige grenswaarde van EFSA erg onzeker is.
Mogelijke gevolgen
Een lagere gezondheidskundige grenswaarde voor PFAS betekent dat deze stoffen schadelijker lijken te zijn dan tot nu toe bekend was. Een gevolg hiervan is dat meer mensen in Nederland mogelijk risico lopen op gezondheidseffecten door blootstelling aan PFAS. Een lagere gezondheidskundige grenswaarde kan ook gevolgen hebben op regels (normen) voor PFAS in het milieu, zoals voor bodem en water. Het RIVM Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu zal op verzoek van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat humane risicogrenzen voor PFAS in bodem, oppervlaktewater en drinkwater opnieuw berekenen. Het ministerie besluit op basis daarvan of normen worden aangepast. Welke gevolgen de nieuwe grenswaarde in de praktijk precies heeft, is nu volgens het RIVM nog niet duidelijk.
Voorkomen risico’s
Nederland erkent de zorgen die er al langere tijd rond PFAS zijn. Het RIVM werkt in opdracht van het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat mee aan een Europees traject om het gebruik en de productie van PFAS aan banden te leggen, zodat ze minder in onze leefomgeving terecht kunnen komen. Maar omdat de stoffen heel langzaam afbreken, zullen ze nog jarenlang in onze leefomgeving aanwezig zijn. Daarom is het belangrijk om te weten wat de mogelijke effecten van PFAS zijn en welke blootstelling aan PFAS mogelijk risico’s oplevert voor mens of milieu. Het RIVM doet daarom onderzoek naar PFAS en volgt de wetenschappelijke inzichten op de voet.
Als burgers denk je dat GGD en RIVM er zijn om de burgers te beschermen. Dat proberen ze ook uit te stralen. In 2017 en 2018 is er veel vergaderd over de normen voor PFAS die nog veilig zouden zijn. Nu blijkt toch weer dat het Europese onderzoek de gevaren groter acht en de normen naar beneden bijstelt. Het lijkt er op dat instanties als GGD en RIVM zo bang zijn voor grote vervuilende bedrijven (die een hele batterij van advocaten achter de hand hebben) dat ze nooit voor bedrijven te strenge regels maken die later ruimer mogen zijn. Daarbij nog te bedenken dat DuPont in 2012 het productie proces aanpaste waardoor de hoeveelheid PFAS uitstoot verminderde. Dus ver voor 2012 wisten ze al met welke schadelijke vervuiling ze bezig waren