INGEZONDEN BRIEF: Sliedrechts Museum

Beste mensen,

Onlangs hebben wij als bewoners van de Van Goghstraat in mogen spreken bij de vergadering van de gemeenteraad van 19 februari met betrekking tot het punt ´kruimelgevallenregeling´. Helaas is dit punt voor de tweede keer doorgeschoven. We waren bij de gemeente te gast en wilden ons daarom committeren aan de geldende regel dat er niet gesproken mocht worden over zaken waartegen bezwaar en/of beroep is aangetekend. Met name dit laatste punt is in deze zaak toch zeer essentieel. Vandaar dat we gekozen hebben om op deze wijze, met een ingezonden brief, te informeren over de problemen waar we als burgers van deze gemeente tegenaan lopen. 

In de huidige situatie is het zo dat in gevallen waarin het bestemmingsplan aangeeft dat er ergens niet gebouwd mag worden, de kruimelgevallenregeling ingezet kan worden om dit tóch mogelijk te maken. In ons geval mocht er op het achter terrein van het Sliedrechts Museum niet gebouwd worden, maar nu dat tóch gebeurt wordt de aanbouw ook nog eens dieper, langer en breder (dus met een groter grondoppervlak) alsmede hóger dan het bepaalde in het bestemmingsplan. Oftewel: Het mag eigenlijk niet, maar nu we het tóch doen, lappen we ook alle overige vigerende regels aan onze laars. Als je hier als nietsvermoedende burger tegen in bezwaar gaat, ontvang je een rapportage van de gemeente Sliedrecht waarin werkelijk élk belang van ons als bewoners verkeerd wordt voorgesteld:

• Ons uitzicht wordt gebagatelliseerd door een foto op te voeren gemaakt vanaf de begane grond, waar wij niet wonen. Zodoende wordt gesuggereerd dat we tegen een blinde muur aankeken, waar we weids over uit keken met een schitterend uitzicht op de Grote Kerk. We kijken nú tegen een muur aan.

• Onze bezonning wordt verkeerd en verdraaid uitgelegd.

• En er wordt gedaan of het Museum ons met de locatie van de aanbouw ter wille is geweest, terwijl de realiteit is dat er achter het oude gemeentehuis niet gebouwd mag worden en er vervolgens niets anders overblijft dan de huidige locatie.

Als je vervolgens dit aankaart bij een onafhankelijke bezwarencommissie blijkt de onafhankelijke secretaris hiervan in de rest van de procedure de jurist van de gemeente Sliedrecht te zijn. Deze functionaris had verzuimd een verslag te maken van de bijeenkomst met de onafhankelijke commissie. Toen hij hiermee geconfronteerd werd door de rechter in zijn rol van ‘jurist van de gemeente Sliedrecht’ heeft voornoemde functionaris een jaar ná dato dit verslag alsnog geschreven, nu in zijn rol van ‘onafhankelijk secretaris van de bezwarencommissie’. De inhoud van dit ‘onafhankelijk verslag’ is dusdanig dat wij niet herkennen dat we bij dezelfde bijeenkomst aanwezig geweest zouden zijn!

Vervolgens blijkt bij de gang naar de rechtbank tot nu toe dat de rechters blind varen op de rapportage van de gemeente en voetstoots aannemen dat datgene wat erin staat ook klopt. Ze komen niet ter plekke kijken of dit ook daadwerkelijk wel zo is. Met andere woorden: Ook een objectieve en eerlijke rechtsgang wordt erdoor belemmerd.

We hebben voor al deze zaken op locatie gesproken met een tweetal functionarissen van de gemeente Sliedrecht en de onjuistheden in de rapportage met hen doorgenomen. Hoewel men aangaf dat we gelijk hadden in deze feiten, wilde men schriftelijk een en ander niet corrigeren, omdat men niet was teruggefloten door de rechter en men dus niets verkeerds had gedaan. Een soort cirkelredenering waarin oorzaak en gevolg met elkaar verward worden, want men is niet teruggefloten omdat de rechter aanneemt dat de gemeente de correcte gegevens verstrekt!

Niet alleen ons uitzicht en onze bezonning is c.q wordt aangetast, dit geldt evenzo voor onze privacy. De enorme aanbouw staat zeer dicht op ons appartementencomplex, vandaar dat in de vergunningaanvraag was opgenomen dat de grote centrale raampartij aan onze kant uitgevoerd zou moeten worden in ondoorzichtige shadowbox-beglazing. Dit is glas voorzien van een laag email, zodat het ondoorzichtig wordt. Na plaatsing van het grote raam constateerden we dat wij hierdoor gewoon naar binnen konden kijken. We hebben de bouwer hiermee geconfronteerd en deze verklaarde dat er door een fout in de communicatie met de architect gewoon glas was geplaatst.

We werden later teruggebeld met de mededeling dat de zaak besproken zou worden op de aankomende bouwvergadering en dat men hier zou zorgen voor een oplossing. We waren dat ook zeer verrast door een mail die we ontvingen, één week ná de bouwvergadering met de verzekering dat het glas toch shadowbox-beglazing was voorzien van een foto genomen van binnenuit de nieuwbouw, die zou moeten aantonen dat er door de ruit heen geen zicht naar buiten zou zijn. Op zich was dit al uitermate vreemd.

We constateerden zelf dat de foto was genomen door een frame met een reflecterende stof ervoor voor het raam op de eerste etage te plaatsen en hier het kozijn van het raam doorheen te fotoshoppen !!!! We hebben het museum geconfronteerd met deze onbegrijpelijke handelwijze, waarna men ons verzekerde dat het tóch shadowbox-beglazing was !! Vervolgens gaf men aan over dit ‘ondoorzichtige raam’ een isolatielaag, een gipsplaat én een stuclaag aan te zullen brengen zodat de muur intern één geheel zou vormen. Toen we aangaven dat het niet logisch was om een niet-doorzichtig raam op deze wijze nog ‘niet-doorzichtiger’ te maken, gaf men aan dat men op de begane grond een wijziging op de bouwvergunning aan zou gaan vragen omdat het raam hier blijkbaar tóch niet ondoorzichtig was, maar dat het raam op de bovenste verdieping in helder glas was uitgevoerd en dat dit ook overeenkomstig de vergunning was (hetgeen niet zo is!). Mocht dit geheel uw interesse hebben gewekt, zo kunnen we u de gehele mail-wisseling ter bewijsvoering toesturen. 

Aangezien deze ´privacy-clausule’ voor de gemeente een belangrijke factor was voor de toekenning van de vergunning, zou je logischerwijs verwachten dat de aanvraag voor een wijziging van de bouwvergunning geen kans zou moeten maken. Het zou ons echter gezien onze ervaringen met deze gemeente niets verbazen indien de aanvraag tóch gehonoreerd zal gaan worden.

U begrijpt dat wij er daarom voor pleiten dat een invloed van de gemeenteraad, op welke manier dan ook vormgegeven, in dit dossier zéker geen overbodige luxe is. Bedenk wel dat wat ons overkomen is, ook u of andere burgers morgen kan gebeuren. Wij kunnen ook met de beste wil van de wereld niet meer aan een buitenstaander uitleggen wat nu eigenlijk de functie is van een bestemmingsplan en waarom je dit via internet zou moeten kunnen raadplegen. Bovendien zijn we principieel van mening dat een handelwijze van een gemeente geen belemmering mag betekenen voor de rechtsgang.  

Alle geïnteresseerden die de werkelijke situatie van de aanbouw met de papieren werkelijkheid van de gemeente Sliedrecht bij ons op locatie willen komen vergelijken nodigen we hierbij van harte uit. U wordt dan in de gelegenheid gesteld met de papieren in de hand erbij vast te stellen wat in deze zaak feit c.q. fictie is. 

Namens de bewoners van de Van Goghstraat,
Rook Kamsteeg