door Hans van der Aa
SLIEDRECHT – Velen keken er al maanden naar uit, zaterdagavond 22 februari 2025 was het zover. Het cabaretduo GROFFUIL, bestaande uit Peter de Borst en Bart Mijnster, bracht in muziekcentrum Wilhelmus aan de P.A. de Genestetstraat de avondvullende voorstelling SCHORREMORRIE. Het werd een avond vol bizarre typetjes met veel herinneringen aan vroeger tijden.
‘Schorremorrie’ is een kreet uit vervlogen tijden en staat synoniem voor onder andere schorem, gajes en gespuis. Het kostte GROFFUIL weinig moeite om daar de nodige kleurrijke typetjes bij te bedenken. Het publiek viel van de ene verbazing in de andere. (Aangeleverde foto)
Elke scène werd creatief aangekondigd door een filmpje op groot scherm vol nostalgische beelden. Tijdens de scènes werd teruggegaan in de tijd vanaf de jaren ’50 tot de eeuwwisseling van 2000. Het begon in de jaren ’50 met twee radiomakers – de ‘stomme’ Wim als geluidsman en Lex als presentator en verteller. Zij gaven het publiek een kijkje achter de schermen hoe in die tijd in de studio een hoorspel werd gemaakt. Ieder decennium bracht weer goedbedachte typetjes op het podium.
Ruwe verstoring
Tijdens het kijken van een videofragment werd het publiek ruw verstoord. Het volle licht klapte aan en twee wel zeer serieus kijkende mannen betraden de zaal. Broeder Kneus en een lokale dominee wisten de lacherige sfeer heel goed te verpesten. Een verplichte pauze vol bezinning voor het publiek was het gevolg. Of iedereen daar nu op zat te wachten was de vraag…
Tekst gaat verder onder foto.
(Aangeleverde foto)
Digitaal tijdperk
Na de pauze nam het volgende videofragment de volle zaal mee naar de jaren ‘80. De voor velen bekende ‘antiheld’ Griet Titulaer trapte deze scène af. Het tijdperk van de computer was toen ook echt aangebroken. De jeugd en jongeren hadden opeens het begin van het digitale tijdperk binnen handbereik, wie kent niet de Commodore 64? De twee jongeren, alias Snake en Frogger, hadden een heel eigen visie op de intrede van deze nieuwe technologie.
Millenniumbug
De laatste scène nam het publiek mee naar de late avonduren van 31 december 1999. Een zeer spannend Oud en Nieuw, beter bekend onder de naam ‘Millenniumbug’. Wat staat de mensheid te wachten? Storten de vliegtuigen allemaal neer? Staat ieders bankrekening weer op de cijfers NLG 0,00? Wat gebeurt er met de elektriciteitscentrales en de watersnoodkering? De angst was te proeven bij het echtpaar Riek en Huib. Zij hadden zich wel degelijk heel goed voorbereid, misschien wel té goed.
‘Het moet afgelopen zijn!’
Aan het eind van de voorstelling werd de avond opnieuw op ‘negatieve wijze’ beïnvloed door de twee heren van voor de pauze, hun degelijkheid spatte er vanaf. Zij lieten duidelijk merken totaal niet gediend te zijn van dit soort culturele uitspattingen in hun dorp. ‘Het is afgelopen, deze avond is klaar. Geen zogenaamd grappige voorstelling meer, geen platvloerse humor meer, geen oppervlakkig vermaak meer!’
Applaus
Het publiek bleef in verbijstering twijfelend achter. Mogen we gaan staan? Is het nu afgelopen? Durf ik wel iets te gaan drinken? Mag ik naar huis? Een avond vol puur nostalgische flashbacks heeft een geheel nieuwe herinnering gemaakt. De stijl van cabaretduo GROFFUIL is lastig in woorden te vangen. Is het eigenlijk wel cabaret? Of is het meer kleinkunst? Past de naam klucht beter bij deze voorstelling? Of is het puur toneel? Een conference of improvisatietheater? De conclusie daarvan mocht het publiek zelf trekken. Aan het ovationele applaus na afloop lag het niet, de waardering was enorm.
De mannen van GROFFUIL beraden zich over een tweede uitvoering van SCHORREMORRIE, die mogelijkheid zit er zéker in.