Bijna dagelijks wordt in de verschillende media op ongeremde zorgkosten gewezen. Recent ook met nadruk op de wijkverpleging, die niet alleen een groot deel van deze kosten uitmaakt, maar ook door reistijdverlies, als inefficiënt wordt aangemerkt.
Sliedrecht met op de voorgrond zorgcentrum Overslydrecht. (© Foto RPAS Peter Donk / Dronetv.nl)
Wat hier als eerste opvalt, is de merkwaardige versnippering. Dagelijks rennen zorgverleners af en aan én van hot naar her. Een ronddraaiende carrousel van activiteiten in weer en wind en daarbij ook nog miliebelastend (autootjes, hetzij ze gegund!).
Te hoge zorgkosten kunnen zelfs de welvaartontwikkeling negatief beïnvloeden. Hoe lang is het nog houdbaar, dat alles bij ons thuis wordt gebracht? Zien we de groenteboer, melkboer, kruidenier en de SRV-wagen nog in de straat?
Hoe gaat dit aflopen in de medisch wereld met de bestaande of dreigende personeelstekorten en alsmaar stijgende zorgkosten? Is het verstandig om ‘zo lang mogelijk thuis blijven wonen’ te blijven stimuleren (door sluiting van zorginstellingen?) met (sterk) wisselende hygiënische omstandigheden en roofbouw op ‘gratis’ mantelzorg te promoten en geen oplossingen of alternatieven te creëren?
Accepteren we dat senioren door langer thuis wonen mogelijk zich niet goed verzorgen, slecht of niet eten, kampen met weinig of geen sociale contacten en een ‘ziekenboeg’ ontbreekt, zodat ze vrijwel onmiddelijk in een ziekenhuis terechtkomen?
Moeten we (hoog)bejaarden eenzaam in hun grote, meestal in etages verdeelde, woningen zonder afdoende hulp en toezicht nog langer laten betijen? Gaan we voor zorgverlening, met gevaar voor eenzaamheid, depressies (minder sociale contacten) en thuis koken (brandgevaar)?
Er zijn nu al (citaat) ca. 80.000 goede seniorenwoningen te kort. Als er landelijk dit jaar dan ook nog verzorgingshuizen worden gesloten, dan lopen de wachttijden alleen nog maar op. En die zijn al bijna twee maal zo hoog geworden. Hoezo doorstroming op de huizenmarkt? Er is een onbelans tussen behoefte en beschikbaarheid.
De media vermelden dat, landelijk, van de 65-plussers er ca. 15% eenzaam zijn. Van de 80-plussers (5% van de nationale bevolking) kampt de helft met mobiliteitsproblemen en durven 9 op 10 in de avond de deur niet meer uit. Ook zou ca. 1% van de bevolking mantelzorg hebben. Hoe zit dat in Sliedrecht en omgeving? Is er onderzoek gedaan bij huisartsen, wijkverpleegkundigen, casemanagers, geregistreerde mantelzorgers en andere mogelijke bronnen?
Bij dit alles moet meegenomen worden dat de autochtone bevolking nu al niet meer groeit. Het geboortecijfer is al vijf jaar lager dan het aantal sterfgevallen (later ook minder mantelzorgers beschikbaar). Babyboomers bereiken de komende jaren de gemiddelde leeftijdsverwachting, waardoor de autochtone bevolking verder daalt. Dit plaatje kan wel worden verstoord door een onbeheersbare immigratie en gezinsherenigingen, die moeilijk zijn in te schatten. Zou zelfs kunnen meevallen als oudere ‘medelanders’ terugkeren naar hun geboorteland. Hoe is het met immigratie in Sliedrecht en omgeving gesteld?
Kijken we naar de actuele situatie, dan kruisen wijk- en thuisverpleging van Rivas en Waardeburgh (drie locaties), ambulante teams, personenalarmering, huishoudelijke hulp, trombosedienst, medicijnenbezorging, patiëntenvervoer, enz. elkaars wegen. Mogelijke zorgverlening is verspreid over Waerthove, Parkzicht, Overslydrecht, Thorbecke, Yulius, Merwebolder, nieuwe plannen bij het Winklerplein en vele particuliere instellingen. Sociale appartementen zijn er bij Parkzicht, Waerthove, Overslydrecht, Rijnstate, Tuinfluiter en vele anderen.
Met als resultaat: communicatie ‘van kastje naar muur’, vervoer met shuttles, rolstoel- en bestelbusjesvervoer, maaltijdbezorging en van en naar locaties en door wachtlijsten ‘nergens plaats’.
Bij gebundelde zorg mogen we een aanzienlijke kostenbesparing, minder tijdverlies, meer ‘handen aan het bed’ en beter beheersbare personeelstekorten verwachten met milieuvriendelijker, minder autogebruik. Dit alles wordt nog nijpender als zorgverlening als zwaar beroep wordt aangemerkt (meer verloop).
En laten we de mogelijke afhakende mantelzorgers niet vergeten. Aan mantelzorg kleeft nu eenmaal een limiet, dat een gevaar is voor de kwaliteit. Zij zijn leken, niet opgeleid, het overkomt ze. Bovendien zou er onvoldoende aandacht aan hen worden geschonken (citaat), vooral in geval van dementie.
Zorgcampus, zorgplaza, centraal medisch centrum met bescheiden polikliniek (is inmiddels verhuisd, een gemiste kans), volgens het Thorbeckelaan idee (huis- en tandartsen, apotheek, fysio en fitness), maar dan veel uitgebreider met o.a. thuiszorg, dagbesteding (geen expert transport), buddy/maatjes service (dementerenden kunnen we niet alleen laten), boekingen voor respijtverlof, enz.
Niet te vergeten ontmoetingsruimten als bibliotheekje, horeca, terrasje, supermarktje, hobbykamers, wasserette, pakker, pedicure, digitale helpdesk, recreatie (toegankelijk voor bezoekers), zorgpost(loket) en enkele logeerkamers.
Oude bomen kun je beter niet meer verplanten; dus hoe eerder oudjes verhuizen des te beter. Zij zijn dan goed voorbereid om in spelen op latere zorgbehoeften (zeker bij langdurige zorg), wat beter handelbaar is, dan te wachten op een acute crisis. Ouderen wensen kleinere gelijkvloers / geen treden, veilig een zelfstandige, nabij medische zorg gelegen woningen. En laten we de broodnodige sociale contacten niet vergeten. Vereenzaming (door te lang thuis wonen), in te grote woningen leidt tot nog meer zorg.
Gert Adriaanse
Brieven worden 1 op 1 overgenomen. De redactie is niet verantwoordelijk voor de inhoudelijke juistheid van een ingezonden brief. Plaatsing houdt niet in dat de redactie achter de inhoud van het bericht staat. Een brief wordt uitsluitend geplaatst als de bron bij ons bekend is. De naam van de afzender wordt onder het artikel geplaatst. NAW- en e-mailgegevens worden niet openbaar gemaakt. Een ingezonden brief plaatsen we onverkort, soms ook omdat er geen artikel over het onderwerp op online krant Sliedrecht24 is verschenen.
Redactie Sliedrecht24
Goed neergezet, zal waarschijnlijk een flinke stinkbom zijn in het maatschappelijk denken van onze GEMEENTERAAD. Dit is zo onwaarschijnlijk voor ze om maatschappelijk te denken dat eventueel een rationele verzorging voor de ouderen in Sliedrecht een besparing oplevert die misschien door samensmelting in de loop der tijd rendeert, die het het versjacheren van de ENECO-aandelen te boven gaat.
Ze kunnen nu al jaren niet uit de plannen van het Winklerplein komen omdat er hier en daar wat stille afspraken over kompasstreken gemaakt zijn bij De Heeren van Slydrecht.
Wanneer wordt de politiek van bepaalde groepen die een machtswoord gebruiken nu eens doorbroken? Misschien weer te pijnlijk voor onze bestuurders; -wat U niet wil dat U geschiedt doe dat ook en ander niet-.