DORDRECHT / SLIEDRECHT – Bij een onaangenaam onderzoek of een pijnlijke ingreep buiten de operatiekamer, kunnen patiënten in het Albert Schweitzer ziekenhuis vanaf maandag 20 maart 2017 een ‘matige tot diepe sedatie’ krijgen. Dat is meer dan een roesje, maar minder dan een volledige narcose.
Het team van sedationisten bestaat uit v.l.n.r. Cevdet Demir, René van der Voort, Nico Hendriks, Rutger Tempelaars en Patrick Jansen. (Foto Albert Schweitzer ziekenhuis)
Een team van vijf ‘Sedatie Praktijk Specialisten’ (kortweg SPS, of sedationist) maakt deze nieuwe dienstverlening mogelijk. Het zijn volgens het ziekenhuis ervaren anesthesiemedewerkers uit de eigen gelederen, die een extra opleiding hebben gevolgd tot SPS. Vanaf maandag 20 maart 2017, hun diplomeringsdatum aan het Erasmus Medisch Centrum, zal steeds één van hen dienst hebben tijdens kantooruren.
“Wij mogen de patiënt in slaap brengen met een lagere dosis van de middelen die in de operatiekamer worden gebruikt voor narcose”, vertelt René van der Voort, een van de SPS-teamleden. “Het verschil met een narcose is dat bij matige tot diepe sedatie de patiënt zelf blijft ademen en er geen beademing nodig is. Dit type verdoving kan overal in het ziekenhuis worden gegeven, zolang er elektriciteit, zuurstof en perslucht voorhanden is. Dat is in bijna alle patiëntgebonden ruimtes, zoals onderzoeks- of functiekamers.” “Denk bijvoorbeeld aan een kijkoperatie in de borstkas, of een galwegonderzoek of -drainage, of een leverpunctie, of een MRI-scan onder sedatie”, vult zijn collega Cevdet Demir aan. “Er is bijna geen medisch specialisme te bedenken waar niet af en toe een onderzoek, of een kleine ingreep buiten de operatiekamer plaatsvindt die heel onprettig kan zijn. Voorheen kon de behandelend arts aan het begin van de behandeling een roesje geven, maar dat blijkt niet altijd afdoende te zijn. Wij kunnen het slaapmiddel en de pijnstilling langere tijd toedienen, voor zolang het nodig is, zodat de patiënt er zo min mogelijk van meekrijgt.”
Maatwerk
Of de SPS erbij wordt geroepen, beslist de arts in overleg met de patiënt. Demir: “Voor de ene patiënt kan een onderzoek belastender zijn dan voor de andere. De arts kan bijvoorbeeld zien aankomen dat het onderzoek bij een bepaalde patiënt moeilijk wordt. Het kan zo zijn dat de ingreep op een eerder moment niet is gelukt, als gevolg van te veel pijn of angst. Onder sedatie lukt het dan meestal wel. De keuze om te sederen, is altijd maatwerk. Wij kunnen worden ingeroepen als de hoofdbehandelaar dat wenselijk of nodig vindt.”
Screening
De patiënt ondergaat in alle gevallen nog een screening vooraf. Van der Voort: “Net als bij een narcose moet de patiënt nuchter zijn. De sedationist blijft bij het gehele onderzoek of de behandeling aanwezig en waakt over de patiënt. Na afloop moet de patiënt nog minimaal één uur bewaakt kunnen uitslapen. Hij/zij mag niet zelfstandig naar huis.”
Boeiend
De functie van SPS is nieuw in het Albert Schweitzer ziekenhuis. De vijf volgens het ziekenhuis enthousiaste anesthesiemedewerkers hebben samen met anesthesioloog/opleider dr. Ankie Koopman zelf hun werkwijze, protocollen en middelen verzorgd. Demir en Van der Voort: “Voor ons is dit een boeiende verdieping van ons vak, doordat wij nu nog zelfstandiger mogen gaan werken en daardoor een grotere verantwoordelijkheid voor de patiënt krijgen. Daarnaast vinden we het belangrijk om de patiënten maximaal comfort te bieden. We hebben al gemerkt dat er groot enthousiasme is onder artsen om een beroep op ons te gaan doen.” Het Albert Schweitzerziekenhuis is gevestigd op verschillende locaties, waaronder in Sliedrecht. De hoofdvestiging staat in Dordrecht.