door Peter Donk
SLIEDRECHT – Om de grond bouwrijp te maken voor Het Buurtschap wordt overtollige Pfas -houdende grond deze en afgelopen weken verplaatst naar een aantal percelen aan de Parallelweg naar de polder Sliedrecht-Noord. “Op die locatie wordt de grond gebruikt om het agrarisch gebruik te verbeteren”, stelt initiatiefnemer BPD Bouwfonds Gebiedsontwikkeling. Volgens de boeren in de omgeving een goedkope manier om van vervuilde grond af te komen, want volgens hen is afvoeren en verwerken een duurdere oplossing, dan nu storten. Gemeente Sliedrecht bericht maandag 22 september 2025 na vragen van online krant Sliedrecht24: “De initiatiefnemer BPD heeft een melding met maatwerkverzoek gedaan met informatie over de bodemkwaliteit bij de gemeente en de Omgevingsdienst Zuid-Holland Zuid (OZHZ) om de grond te verplaatsen voor agrarische grondverbetering. De gemeente en de OZHZ hebben beoordeeld of dit wel of niet mogelijk was. Daarna is het maatwerkbesluit genomen. Er is geen aanleiding te verwachten dat het vee extra risico’s loopt door het eten van gras van de nieuwe, schonere, bovengrond en het drinken van oppervlaktewater uit de aangrenzende sloten.”
“Het opbrengen van grond is in het veenweidengebied van de Alblasserwaard een gangbare methode om het gebruik van agrarische gronden te verbeteren. Dit is een functionele toepassing die in de dagelijkse praktijk op vele plaatsen in het gebied wordt toegepast. Het betreffende perceel (de grond) wordt ingezaaid en weer in gebruik genomen voor begrazing van hobbymatig gehouden schapen”, aldus Gemeente Sliedrecht. De redactie hoort van agrariërs in Sliedrecht-Noord dat zij daar absoluut niet blij mee zijn. Op vragen daarover reageert de gemeente niet. (© Archieffoto RPAS Peter Donk / Dronetv.nl)
Op basis van de bodemonderzoekgegevens blijkt volgens Gemeente Sliedrecht dat de toe te passen grond een aanzienlijk betere kwaliteit heeft dan de ontvangende bodem en de bodem in de directe omgeving. “De Omgevingsdienst Zuid-Holland Zuid heeft deze gegevens beoordeeld en geconcludeerd dat deze grond toegepast kan worden. Daarbij is uiteraard rekening gehouden met gezondheidsrisico’s. De in de toe te passen grond aangetroffen mate van verontreiniging bevindt zich (ver) onder het door RIVM bepaalde Indicatieve Niveau voor Ernstige Verontreiniging (INEV). Door de toepassing van de grond zal de bovengrond van het perceel in kwaliteit verbeteren”, stelt Gemeente Sliedrecht, “Tot slot is het besluit gepubliceerd en voor iedereen openbaar beschikbaar.”
Geen antwoord
De redactie krijgt ook het besluit van de Omgevingsdienst Zuid-Holland Zuid van Gemeente Sliedrecht. Vragens als: Wat is de bedoeling met de grond na het storten in de polder? Welke gevolgen zijn er op termijn voor mensen volgens u? Hoe zag het overleg met de boeren eruit? Wat is door boeren tegen u gezegd? zijn niet beantwoord.
Of onderbouwing nou wel, deels of niet klopt; waar moet desbetreffende grond dan blijven? Verder zit er in geheel Nederland PFAS in de grond. Valt niet tegenaan te saneren. Daarbij; zolang flora en fauna zich nog prima gedijen in ook onze polder, dan zou ik me drukker maken om broodnodige woningbouw dan om genoemde grondverplaatsing.
Het klinkt inderdaad dubieus om PFAS-grond erop te gooien en dit te verkopen als een verbetering. Er is dan toch in totaal meer PFAS in deze grond dan hiervoor? Het is een vreemd signaal dat grond met minder PFAS erop een verbetering en acceptabel is. Het worden niet voor niets “forever chemicals” genoemd, het hoopt zich op in je lichaam via de grond of via voedsel.
Hierdoor ontstaat bij mij het beeld dat de gemeente en OZHZ niet in het belang van burgers handelen.
PFAS in de polder: agrarische verbetering of ordinaire dumpactie?
Het is een bizar schouwspel.
Terwijl iedereen inmiddels weet dat PFAS hét gif van onze tijd is, krijgen we in Sliedrecht een college in semantische goocheltrucs.
BPD en de gemeente noemen het “agrarische verbetering”. Boeren in de polder noemen het wat het is: een goedkope manier om van vervuilde grond af te komen.
Laten we eerlijk zijn: wie zijn ogen gebruikt, ziet direct de deal.
Het afvoeren en schoonmaken van PFAS-houdende grond kost kapitalen.
Storten in de polder kost een schijntje.
En hoe verkoop je dat aan de burger?
Je geeft het een vriendelijk etiket: “schonere bovengrond”. Het klinkt bijna als een gratis wellnessbehandeling voor de bodem.
Maar de waarheid is keihard:
PFAS hoort niet in (landbouw) grond. Niet in gras, niet in schapen, niet in ons voedsel. Klaar. Het frame dat deze grond “schoner” is dan wat er al ligt, is een gotspe. Dat is alsof je zegt: “Deze sigaret bevat minder teer, dus het is gezond.”
De gemeente Sliedrecht en de Omgevingsdienst Zuid-Holland Zuid laten zich ondertussen kennen als brave stempelmachines.
Ze nemen zoals steeds kritiekloos de cijfers van de initiatiefnemer over, schermen met RIVM-drempelwaarden en publiceren keurig hun besluiten.
Allemaal volgens het boekje, allemaal lekker procedureel.
Maar de échte vragen als …. wat betekent dit op lange termijn? Hoeveel PFAS stapelt zich straks op in vee en mens? – blijven onbeantwoord.
En het meest schrijnende? De claim dat “het vee geen extra risico loopt”.
Alsof PFAS zich niet ophoopt, alsof gras en water geen stille vergiftigers kunnen zijn.
Dit is geen wetenschap, dit is juridische woordenspin.
Dit hele dossier laat zien hoe makkelijk we in Nederland de norm verlagen.
Gifgrond dumpen wordt “functionele toepassing”.
Wegkijken wordt “maatwerkbesluit”.
Onzekerheid wordt “geen aanleiding om te verwachten”. En ondertussen wordt onze polder steeds een stukje giftiger.
Sliedrecht verdient veeeeeeeeeel beter dan een geciviliseerde gifbelt in de achtertuin.
PFAS moet uit de lucht, uit het water én uit de grond. Nul is het enige getal dat telt.
Alles daaronder is een rookgordijn, een sluiproute, een excuus.
De boeren in Sliedrecht-Noord hebben absoluut gelijk: dit is géén agrarische verbetering. Dit is een stille dumpactie, verpakt in mooie woorden.
En elk schaap, elke sloot en elke burger die hier straks de rekening van betaalt, zal zich één ding afvragen: hoe hebben we dit zomaar laten gebeuren?