Wie wat ‘bewaart’, die heeft wat

door Hans van der Aa
SLIEDRECHT – Familie Westland – woonachtig op de Oude Uitbreiding – stuitte maandag 13 juli 2020 in hun achtertuin op een bijzondere vondst. Tijdens het graven voor schuttingpalen kwamen zij op ongeveer een meter diepte een reclamebord tegen met de tekst ‘Reckitt’s Zakje Blauw Gereed voor’t Gebruik’. Een bord dat naar schatting zo’n honderd jaar oud kan zijn.

Het oude reclamebord – hier op de vindplaats – krijgt mogelijk een plekje in het Sliedrechts Museum. (Foto van vinder J.W. Westland)

Westland was niet van plan om het reclamebord zelf te houden en bood het aan op Facebook. Ik kwam op het idee dat het wellicht interessant zou zijn voor het Sliedrechts Museum aan de Kerkbuurt. Vooral omdat het toch wel een opmerkelijke vondst met een ‘verhaal’ is. Het object heeft op de vindplaats waarschijnlijk vele tientallen jaren in de grond gezeten. Het zou leuk zijn als aan de hand van oude foto’s – die het museum ongetwijfeld heeft – de herkomst van het reclamebord te herleiden zou zijn. Een uitdaging, al is het natuurlijk niet geheel zeker dat het écht een Sliedrechts bord is.

Zakjes Blauw
Het bord is inmiddels overhandigd aan Martine Visser-van der Tak – een vrijwilliger van het Sliedrechts Museum – die het ter beoordeling gaat voorleggen bij de ‘aannamecommissie’ van het museum. Oudere Sliedrechters herinneren zich ongetwijfeld de Zakjes Blauw die tijdens de laatste spoelgang door het spoelwater werden gehaald. Blauwsel zat in een linnen zakje, dat meestal op een schoteltje werd bewaard. Het werd later ook in poedervorm toegepast. Lakens hingen vroeger stralend wit aan de waslijn door gebruik van dit door ‘huisvrouwen’ alom geprezen wondermiddel.