DEN HAAG – De provincie Zuid-Holland past de vergunning van chemiebedrijf Chemours opnieuw aan, omdat er geschikte technieken zijn om de uitstoot van fluorkoolwaterstoffen bij het chemiebedrijf verder terug te dringen. “Om de uitstoot sneller te kunnen verlagen wil de provincie niet afhankelijk zijn van lopende aanvraag voor een revisievergunning van Chemours zelf”, schrijft de provincie.
Eind vorig jaar is de vergunning van Chemours ook aangepast. De indirecte lozing van de GenX-stof FRD-903 naar het oppervlaktewater werd toen verder verlaagd naar maximaal 140 kg per jaar in 2019 en naar maximaal 20 kg per jaar vanaf 2021. In 2017 heeft de provincie de emissies naar de lucht en water van de GenX-stoffen ook al verlaagd. (Archieffoto Hans van der Aa / Sliedrecht24)
Vorig jaar heeft DCMR Milieudienst Rijnmond namens de provincie een ingenieursbureau gevraagd een studie te doen naar de technische en economische haalbaarheid van het verminderen van de uitstoot van organische fluorverbindingen door Chemours. Volgens de studie kan het bedrijf met geavanceerde technieken per 2024 de uitstoot van diverse organische fluorverbindingen waaronder perfluorisobuteen (PFIB) naar lucht en water kosteneffectief met gemiddeld 99% terugdringen. De stoffen worden gebruikt als koelmiddel in koelkasten en airconditioning.
Najaar definitief besluit
Als de vergunning wordt aangepast nemen de emissies naar de lucht van de GenX-stoffen FRD-903 en E1 per 1 januari 2020 met 95% af en per 1 januari 2021 met 99% af ten opzichte van de jaarvrachten die nu vergund zijn. Voor diverse andere organische fluorverbindingen zoals PFIB wordt de vergunde emissie per 2024 gemiddeld met circa 99% verlaagd. GenX-stoffen worden gebruikt voor de productie van Teflon™, bekend van de anti-aanbaklaag in pannen en andere coatings. Sinds donderdag 6 juni 2019 kan iedereen zes weken op de nieuwe ontwerpvergunning reageren. De DCMR Milieudienst Rijnmond verwacht namens Gedeputeerde Staten in het najaar een definitief besluit te nemen.
Zo lang DuPont bestaat maakte het steeds zelf de studies die nodig waren bij vergunning verlening. Zo bepaalde ze eigenlijk hun eigen vergunning en liepen de vergunning verleners aan de leiband van DuPont. Nu heeft de DCMR (lees Provincie) CB&I een studie laten doen naar mogelijkheden om de emissies verdergaand te reduceren. En dat blijkt dus mogelijk. De gevonden reductietechnieken kosten 25 miljoen. Chemours houd dus nog 50 miljoen over om hun eigen technieken te verbeteren. Over het verder aanscherpen van de vergunning hoeft DuPont en Chemours dus niet zielig te doen.