SLIEDRECHT – ‘U ziet er nog goed uit, meneer Erenstein.’ ‘Dank u wel, Sinterklaas. U ook trouwens.’ De één na oudste bewoner van Hof van Sliedrecht, ruim een maand geleden zijn honderdste verjaardag vierend, mocht woensdagmorgen 5 december 2018 als eerste plaatsnemen naast de goedheiligman.
Het was al met al ouderwets gezellig in de recreatiezaal, die nokvol zat. Er lagen meezingboeken op de tafels, maar die had eigenlijk niemand nodig. Alle Sinterklaasliedjes, op de piano ingeleid door muziekPiet, werden uit het blote hoofd en uit volle borst meegezongen. (Foto Erik de Bruin / Hof van Sliedrecht)
Weliswaar is de Sint zijn Grote Boek kwijtgeraakt (zie het Sinterklaasjournaal – red.), hij bleek toch aardig op de hoogte van het reilen en zeilen binnen de seniorenresidentie. Wat er allemaal is te doen (jokeren, sjoelen, crea) en wie bij deze activiteiten zijn betrokken.
Lachers op hand
Mevrouw Van Genderen was even ‘bang’ ze op het matje moest komen, maar dat was geenszins het geval. Sinterklaas berispte enkel de muziekPiet, omdat hij als rasechte Sliedrechter het baggerdorp verlaat en in Papendrecht gaat wonen. ‘Dorpsverraad’ klonk het lachend uit de zaal. ‘De zak in met die Piet.’ Toen hij de opmerking maakte dat hij voortaan als ertehapper door het leven gaat (een verhaspeling van ertepeller en brijhapper, zoals Papendrechters en Sliedrechters vroeger werden genoemd) had hij echter al snel weer de lachers op zijn hand. ‘Piet mag blijven.’