Mostert kijkt met dubbele gevoelens terug op zijn Bonkelaarperiode

door Hans van der Aa
SLIEDRECHT – Voormalig directeur van cultureel centrum De Bonkelaar Piet Mostert was vrijdag 29 oktober 2021 één van de speciaal genodigden om de officiële opening van de Bonkelaarexpositie in het Sliedrechts Museum aan Kerkbuurt 99 – 101 bij te wonen. In zijn speech blikte hij onder andere terug op de roerige periode, die uiteindelijk leidde tot de ondergang van dit fraaie stukje Sliedrechtse cultuurgeschiedenis. 

Daar staat Piet Mostert als het ware opnieuw in het midden van de concertzaal van cultureel centrum/theater De Bonkelaar, de organisatie waarvan hij negen jaar als directeur actief mocht zijn. (Foto Hans van der Aa / Sliedrecht24)

Mostert begint zijn toespraak met: “Ik wil beginnen met het maken van een groot compliment aan de samenstellers van deze expositie, die bij mij veel mooie herinneringen oproept. Een waar feest van herkenning. Ik wil met name Bert Gort, het bestuur en medewerkers van het Sliedrechts Museum bedanken voor hun inzet. Ook ben ik veel dank verschuldigd aan Michiel van Houselt, want hij heeft vol energie en bevlogenheid het prachtige boek over De Bonkelaar gerealiseerd en daaruit is de Bonkelaar-Experience voortgevloeid. Bij het zien van de foto’s, video, de tentoonstellingsstukken en de krantenknipsels kan men weer de sfeer voelen van toen! Een ware belevenis, een experience dus.”

Adequaat en bevlogen
Mostert blikt terug op de vijftien jaar waarin hij werkzaam was in De Bonkelaar en de negen jaar die hij als langstzittende directeur mocht beleven. Mostert vervolgt: “Het begon uiteraard bij de legendarische burgemeester Van Hofwegen, die de grote aanjager van het project was voor een gemeenschapshuis, waar plaats was voor veel uiteenlopende activiteiten. Daarvoor werd de gerenommeerde architect Onno Greiner aangetrokken, die een prachtig multifunctioneel centrum creëerde. De eerste directeur Cyriel van Dijk stond voor de opgave om de vele mogelijkheden van dit gebouw optimaal te benutten. Vlak voor de opening in maart 1974 werd ik door hem als administrateur in dienst genomen en kon ik met eigen ogen zien hoe adequaat en bevlogen hij te werk ging. Hij wist de vele medewerkers op bewonderenswaardige wijze te binden en te inspireren.”

Theaterprogramma
Over de verdere ontwikkelingen zegt Mostert: “Veel Sliedrechtse verenigingen werden overgehaald de diverse ruimtes te gebruiken en een heel mooi theaterprogramma werd aan de bevolking gepresenteerd. Ook werd de plaatselijke bibliotheek in het gebouw gevestigd, dat zorgde voor een succesvolle uitwisseling, waar beide instellingen van profiteerden. Na drie jaren van opbouw nam Nico van Gelderen het stokje over. Hij ging een succesvol samenwerkingsverband aan met de Culturele Raad Papendrecht en stelde samen met de directeur van het nieuwe theater De Willem, Jan Gras, een gezamenlijk prachtig theaterprogramma samen. Nadat ik Nico in 1980 als directeur ben opgevolgd, heb ik deze unieke en kostenbesparende samenwerking met Jan Gras – en later met zijn opvolger Ron Wolters – in goede harmonie mogen voortzetten.”

Veel kritiek
De laatste moeilijke jaren zijn Mostert niet in de koude kleren gaan zitten, Mostert vervolgt zijn toespraak: “Het Sliedrechtse gemeentebestuur ondersteunde in de jaren ’70 en ’80 het beleid van het Bonkelaarbestuur. In dat bestuur – en zelfs in het dagelijks bestuur – zaten ook de nodige politieke afgevaardigden, die soms tijdens de raadsvergaderingen veel kritiek hadden. De roep om een meer ‘dorpshuisfunctie’ en de toch wel forse kosten zorgden nogal eens voor beroering. Maar wel werden steeds de jaarrekeningen en de begrotingen geaccepteerd.”

Penning
Stichting De Bonkelaar kreeg tien jaar na de opening – als blijk van grote waardering voor het functioneren – de Gemeentepenning in verzilverd metaal uitgereikt. Mostert: “Enkele citaten uit de oorkonde: – omdat dit centrum reeds na enkele jaren een niet meer weg te denken plaats in de Sliedrechtse gemeenschap is gaan innemen; – dat zijn functie ten behoeve van het plaatselijke verenigingsleven van grote betekenis is; – dat op het gebied van het culturele leven De Bonkelaar mede een regionale functie vervult.”

Geen geld
“Het bestuur en directie probeerden steeds weer manieren te bedenken en ideeën te ontwikkelen om de problemen van de tekorten, huisvesting, het groot onderhoud en de wens van het personeel om betere arbeidsvoorwaarden, waaronder een pensioenregeling, op te lossen. Het fonds groot onderhoud was teruggegaan naar de gemeente, investeringen werden eerst goedgekeurd, maar later door het nieuwe college weer ingetrokken. Voor de financiering van de personele verbeteringen werd geen geld beschikbaar gesteld”, sprak Mostert.

Pariagevoel
Mostert vervolgt: “Mijn om politieke redenen gedwongen ontslag is in die tijd heel hard aangekomen. Ondanks de vele steunbetuigingen van vele verenigingen en instanties tijdens mijn afscheid voelden mijn vrouw en ik ons als paria’s en niet meer thuis in ons beider geboortedorp. Ik ben soms weleens benieuwd, hoe de politieke beleidsmakers van toen nú aankijken tegen hun toen gevoerde beleid, zeker als ze het uiteindelijk verdwijnen van De Bonkelaar als droevig resultaat daarvan in ogenschouw nemen…”

Samenwerking
Toch kijkt Mostert ook terug met gevoelens van dankbaarheid: “Met warme gevoelens denk ik terug aan de fijne samenwerking met de politie, brandweer en EHBO-hulpverleners. Bijzonder was ook het contact met de pers, de medewerkers van de plaatselijke weekbladen. Mooi dat zoveel krantenberichten uit die tijd hier te zien zijn. Trots was ik ook op de geweldige samenwerking en enorme onvoorwaardelijke inzet van het merendeel van het personeel van De Bonkelaar. Velen waren werkzaam als oproepkracht of vrijwilliger, zoals de jongens en meiden van Club J & B en vele scholieren. Als grote steun wil ik hierbij met name noemen mevrouw Wil Monster – hoofd van de horeca – en het hoofd van de huishoudelijke sector mevrouw Marry Rikkers. Helaas zijn ons veel personen uit die tijd ontvallen.”

Cirkel rond
Mostert zegt veel te hebben geleerd van zijn voorgangers Cyriel van Dijk en Nico van Gelderen. Mostert: “De laatste is helaas een aantal jaren terug overleden. Tot mijn grote verrassing heb ik – dankzij het boek – sinds kort weer contact met Cyriel en heb ik hem persoonlijk kunnen bedanken. Over een aantal weken komt hij speciaal naar het Sliedrechts Museum om de expositie te bezoeken.” Tot slot maakt Mostert zich sterk voor een bezoek aan de expositie: “Ik hoop, dat iedereen veel plezier gaat beleven aan deze prachtige tentoonstelling en dat het herinneringsboek een mooie plek mag krijgen. De cirkel wat betreft de historie van De Bonkelaar is hiermee voor ons rond.” Met de wens dat veel bezoekers het Sliedrechts Museum de komende tijd weten te vinden en dat er nog heel veel boeken worden afgenomen, besloot Mostert vrijdagmiddag zijn toespraak.