Ingezonden brief

1, 2, 3, fiets weg…, 3, 2, 1, fiets terug…!
Op donderdagavond 8 oktober jl. ging ik iets voor 19:30 uur even naar de Aldi. Ik gebruikte de fiets van mijn echtgenote, het was al zo goed als donker. Met de gekochte € 10 beltegoed in mijn binnenzak kwam ik nauwelijks 10 minuten later via de brandgang weer terug bij mijn woning. Ik opende de poort en wat zag ik: een bij de heg geparkeerde – voor mij onbekende – damesfiets. Ik dacht: ‘Er is zeker visite?’ Ik keek even via het achterraam in de huiskamer en zag niemand van onze koffie genieten… Ik liep terug naar de schuur om de fiets van mijn echtgenote weer binnen te zetten. Ik deed het licht aan en wat viel mij direct op: mijn eigen fiets was verdwenen! Deze was dus gestolen, onder achterlating van een ándere fiets! Mijn eerste reactie was ongeloof, dat dit in zo’n korte tijd was gebeurd. Daarna frustratie dat mijn zo goed als nieuwe fiets was verdwenen.

Ik heb direct contact opgenomen met de politie via 0900-8844. De vrouwelijke ambtenaar hoorde mijn verhaal aan en ongeveer een half uur later stonden er twee blonde agentes (Dubbeld. & Offr., je kan het slechter treffen 😉 voor de voordeur. Ik zei: ‘Loopt u maar even binnendoor mee naar achteren, dan kunnen we even kijken…’ De agentes waren het met me eens dat dit niet de meest gebruikelijke manier van fietsendiefstal was – de ene fiets meenemen en een andere achterlaten…

Na opname van diverse administratieve gegevens stelden de agentes voor om even mee te rijden naar het Arrivastation om aldaar te controleren of mijn fiets daar mogelijk was achtergelaten. Daar ging ik, achterin de ‘boevenwagen’, in gezelschap van de andere (ont)vreemde fiets. Ik had zelf niets misdaan, maar je voelt je toch niet echt prettig om achterin zo’n politiebus te zitten… We hebben gedrieën alle geparkeerde fietsen bekeken, maar helaas, mijn fiets was er niet bij. Ik ben daarna weer keurig thuisgebracht.

Ik ben later die avond nog even over het Winklerplein en door de Kerkbuurt gefietst om ook daar mogelijk mijn fiets aan te treffen, je weet tenslotte maar nooit. Ook daar geen enkel spoor van mijn fiets, einde oefening dacht ik, die zie ik nooit meer terug… Bijna thuisgekomen trof ik twee buurttoezichthouders. Ik zei gekscherend: ‘Jullie komen net te laat!’ Ze probeerden mij als toekomstig toezichthouder te werven, ik heb beloofd er in een later stadium over na te denken. Diezelfde avond ook nog aangifte gedaan via internet. De aankoopbon van mijn fiets was gelukkig snel gevonden, zodat ik het chassis- en slotnummer in de aangifte kon verwerken.

Afgelopen vrijdagochtend werd er rond 10:00 uur weer aangebeld door twee agenten, die mijn dochter vertelden dat de fiets waarschijnlijk weer was gevonden. De fiets was door spoormedewerkers in Geldermalsen in de trein aangetroffen en werd via hetzelfde spoor uiteindelijk weer in Sliedrecht afgeleverd. Mijn dochter constateerde op het politiebureau dat het inderdaad mijn fiets was… Wat bleek? Mijn fiets was in die paar minuten, dat ik weg was, door een ASVZ-bewoner uit mijn schuur gehaald, in de trein meegenomen en later die avond in Geldermalsen gearriveerd. Vrijdagavond werd er rond 20:00 uur weer op de bel gedrukt en wie stonden er toen voor de deur? De bewoner en zijn begeleidster, vergezeld van een mooie bos bloemen. Ik heb de welgemeende excuses (en de bloemen) in dank aanvaard!

Waarom dit bericht in de krant/op internet?
Ten eerste als compliment aan de plaatselijke politie, die serieus met mijn melding aan de gang is gegaan en mijn fiets weer snel heeft ‘opgespoord’.
Ten tweede was/is dit voorval een eyeopener voor ons en hopelijk ook voor velen, die dit lezen. Het sluipt er zo gemakkelijk in: laat de schuur maar open, fiets(en) niet op slot… Dit blijkt toch niet zo verstandig te zijn, dus: schuur en fiets(en) altijd op slot. Je kostbare spullen zijn zó weg en komen meestal niet zó snel weer terug zoals hierboven beschreven…!
Ten derde als compliment voor de wijze waarop deze ‘fietsenruil’ uiteindelijk is afgesloten: met welgemeende excuses van de ‘dader’. Groot respect daarvoor! Daar kunnen nog veel mensen wat van leren…
EIND GOED, AL GOED!

H. van der Aa

De redactie is niet verantwoordelijk voor de inhoudelijke juistheid van een ingezonden brief. Plaatsing houdt niet in dat de redactie achter de inhoud van het bericht staat. Een brief wordt uitsluitend geplaatst als de bron bij ons bekend is. De naam van de afzender wordt onder het artikel geplaatst. NAW- en e-mailgegevens worden niet openbaar gemaakt. Een ingezonden brief plaatsen we onverkort, soms ook omdat er geen artikel over het onderwerp op onze website is verschenen.

Redactie Sliedrecht24