Ik ben gemeenteraadslid geworden, omdat ik van de Sliedrechtse gemeenschap houd. Onderwerpen waar ik als gemeenteraadslid mee bezig ben, zijn thema’s als Jeugdzorg en Maatschappelijke Zorg. Ik heb me bijvoorbeeld ook hard gemaakt voor extra energietoeslag vorig jaar september. Een voorstel wat raadsbrede steun kreeg.
Het thema wat me echter nog het meest raakt is het PFAS-Chemours schandaal en wat dit aan onzekerheid en gezondheidsschade met zich meebrengt. Als ouderling (een soort pastoraal werker in de kerk) heb ik verschillende keren te maken gehad met lijden en verlies en daar werd dan weleens de vraag bij gesteld: zou dit dan door PFAS komen?
In mijn campagnefilmpje voor de gemeenteraad zat dan ook een shot van Chemours op het moment dat ik het had over bedrijven die de volksgezondheid bedreigen en waarop strikt gehandhaafd moet worden. “De toon zetten” heet dat.
Ik merk in Sliedrecht dat het aanpakken van Chemours nog niet zo gemakkelijk is. Ten eerste omdat de gemeente zelf niet over vergunningen aan Chemours gaat, de Provincie in het verleden verkeerde keuzes heeft gemaakt en nu geen wettelijke ruimte heeft om vergunningen in te perken en landelijk stond PFAS-Chemours echt niet hoog genoeg op de agenda. Ten tweede omdat wij hier lokaal veel te verdeeld zijn en er vaak genoeg verwijten over en weer gaan. Daarover later meer.
Wat ik zelf probeer te doen aan het PFAS-Chemours debacle is (naast mijn werk in de raad) het in de Provincie en landelijk hoger op de agenda krijgen. Ook binnen mijn eigen partij was echt wel ruimte voor verbetering, helaas. Er zijn wel Kamervragen gesteld en moties ingediend, maar over het algemeen was het vrij stil. Te stil. Dit thema hoger op de agenda krijgen, vindt voornamelijk achter de schermen plaats.
Wat voor de schermen komt, was dat ik bij de laatste Provinciale verkiezingen op de lijst stond, en samen met de lijsttrekker actief met het thema Chemours bezig ben geweest. De Provinciale fractie van mijn partij heeft vervolgens het initiatief genomen tot de hoorzitting die onlangs in Dordrecht was. Het was erg mooi om daar te zijn en ook de verhalen van de Sliedrechters te horen die al jaren actievoeren voor dit thema.
Ik sta nu ook op de landelijke lijst van mijn partij om het PFAS-Chemours schandaal hoger op de agenda te krijgen. Daarom was er laatst ook een informatieavond voor de hele regio, waar twee kamerleden en een statenlid bij waren en waar we met de zaal het gesprek voerden over Chemours en PFAS.
Dan over onze eigen onderlinge verdeeldheid. Je zou zeggen: als je voor hetzelfde doel strijdt, al is het met verschillende middelen, dan ben je blij met elkaars inzet. Ik kan ronduit zeggen dat ik veel waardering heb voor de mensen die al jarenlang actievoeren. Het is niet mijn manier, maar dat geeft niet: soms vul je elkaar aan. Wat mij echter enorm verbaasd heeft, en eerlijk gezegd ook wel pijn heeft gedaan, is dat ik online een stroom van verwijten over mij heen heb gekregen. Juist van de mensen met wie ik dacht samen aan dezelfde kant te staan.
Eerlijk gezegd snap ik de boosheid en het wantrouwen op zichzelf wel. Ik voel die zelf ook. De overheid/politiek van toén had een beschermend schild moeten zijn en was dat niet. Aan de andere kant: je kan de overheid/politiek van nú toch niet blijven afwijzen, zeker niet als die bestaat uit mensen uit het eigen dorp die dit schandaal willen aanpakken?
Ik probeer de discussies online daarom niet uit de weg te gaan en daar ook mijn waardering uit te spreken voor alles wat in de media, voor de poorten van Chemours en op andere plekken is gedaan. Ik probeer ook iets te zeggen over mijn eigen verlieservaringen en de missie die ik ervaar. Maar het verwijt blijft komen: men heeft mij voor de poorten van Chemours nog nooit gezien en mijn acties zijn te weinig en te laat.
Ik word daar eerlijk gezegd wel verdrietig van. Volgens mij is er maar één partij gebaat bij verdeeldheid en dat is Chemours. Uiteindelijk redden burgers deze strijd alleen als ook de overheid/politiek daadwerkelijke stappen gaat zetten. Samen staan we sterk. Vijf jaar geleden zijn vier gemeenten een rechtszaak gestart die afgelopen september is gewonnen. De zaak die nu door duizenden Sliedrechters is aangespannen kan gebruik maken van de hele bewijslast van die eerdere rechtszaak. De één “regelt” een hoorzitting, de ander vertelt daar zijn verhaal. We vullen elkaar aan.
Wat nu als deze oproep tot samenwerking geen gehoor vindt? Kap ik er dan mee? Nee, zeker niet. Kijk, ik sta op plek 31 van de ChristenUnie lijst. De kans om de Tweede Kamer in te gaan is nogal klein. Ik zal me na 22 november voor dit mooie dorp in blijven spannen vanuit de gemeenteraad. En daar ben ik eigenlijk wel blij mee. Ik blijf iedereen evenveel waarderen: de actievoerder, degene die in de media zijn verhaal vertelt, de journalist die gedreven publiceert over Chemours. En ik blijf dit thema aankaarten in de Provincie en in Den Haag: betere wetgeving, strengere handhaving, PFAS-verbod. En wie nog wel meer hoorzittingen, onderzoeken en rechtszaken, waar men dan vanuit het Sliedrechtse ook vast weer de stem laat horen.
Het zou het alleen wel prettiger maken als het op sociale media zonder onderlinge verwijten kon.
Jan Pieter Verweij
raadslid, Kandidaat Tweede Kamerlid ChristenUnie
Brieven worden 1 op 1 overgenomen. De redactie is niet verantwoordelijk voor de inhoudelijke juistheid van een ingezonden brief. Plaatsing houdt niet in dat de redactie achter de inhoud van het bericht staat. Een brief wordt uitsluitend geplaatst als de bron bij ons bekend is. De naam van de afzender wordt onder het artikel geplaatst. NAW- en e-mailgegevens worden niet openbaar gemaakt. Een ingezonden brief plaatsen we onverkort, soms ook omdat er geen artikel over het onderwerp op online krant Sliedrecht24 is verschenen.
Nog een kleine aanvulling op het verhaal van Joop Keesmaat. Het dossier gaat morgen naar Jan Pieter Verweij. Graag tzt een reactie !
Kleine correctie: Strikt genomen is Jan Pieter Verweij natuurlijk een Christen-Unie politicus en dat had ik wat duidelijker (nou ja, gewoon correct) in mijn eerdere bericht hieronder op moeten schrijven.
Sorry, niets menselijks is mij vreemd, zelfs ik maak fouten 🙃😊
Alle reacties op Facebook en op Sliedrecht24 lezende, schrik ik soms wel een beetje van een steeds vreemder wordende discussie. D.w.z. we zijn het allemaal over dit onderwerp eens, de één wat later dan de ander. De één uit zich ook wat feller of uitgesprokener dan de ander en – ja – geen misverstand – ook ik vind, dat “de politiek”, zowel lokaal, regionaal en landelijk wat traag is geweest om de misstanden rondom Chemours aan de kaak te stellen.
Het maakt me eigenlijk ook niet uit “wie er als eerste begon” (dat was overigens – helaas wijlen – Bram de Winter in 2016) of “wie er het meeste aan deed” of wie “de doorbraak forceerde”, nee het gaat erom, dat we met z’n allen inmiddels een fantastische doorbraak hebben bereikt.
Dat er nu echt een omslag in ons gemeenschappelijke denken is ontstaan, dat dit soort giftige, kankerverwekkende produktie-methodes vandaag-de-dag absoluut niet meer kunnen.
Daar zijn we het sowieso over eens en dan maakt het toch niet uit wie er het eerst voorop liep of wie zich later aansloot, of wie later pas duidelijk maakte wat hij of zij wel of niet had bijgedragen.
Ik heb diverse gesprekken gevoerd met politici van allerlei pluimage en bij de SGP/CU, CDA en VVD; we kregen dan meestal weinig of geen gehoor, want “zij hadden een andere en betere manier om dit probleem te benaderen”, o.a. door politieke lobby in Den Haag.
Nou, geen misverstand, dat hebben wij natuurlijk ook gedaan, in de Tweede Kamer, bij Provinciale Staten en zelfs tot het Europees parlement toe, maar feitelijk wel gevoed door de publiciteit, die we kregen door het zich wekelijks herhalende simpele en rustige protest met een paar emmertjes grond voor de poort van Chemours.
Maar feitelijk vult iedereen toch iedereen aan? En juist dàt heeft m.i. geleid tot de huidige grote omslag in ons aller denken dat de uitstoot van Chemours (en andere grote vervuilers) gewoon niet meer kan.
Nee, ik ben geen SGP’er, maar – waar vroeger (ook tot mijn teleurstelling) SGP’ers zich stil, neutraal of afzijdig hielden – treedt Jan Pieter Verweij wel duidelijk op de voorgrond met zijn afkeuring voor die kankerverwekkende uitstoot van Chemours.
Volgens mij is hij – na Nico de Jager – de tweede SGP’er in deze regio, die dat zo duidelijk doet en hij schuwt ook de discussie daarover niet.
Ik zie dat wederom als een grote stap voorwaarts richting de grote meerderheid tégen Chemours, tégen PFAS, die wij wilden en willen.
De SGP mening over of juist tegen Chemours is – dankzij Jan Pieter Verweij – nog nooit zo duidelijk geweest als nu. Ik vind dat op zich wel dapper van hem en dat moeten we – hij is een medestander – koesteren.
Hij heeft tegen anderen al “nee” gezegd, maar toch nodig ik hem graag uit om op één van de komende zaterdagmorgen-protesten (altijd vriendelijk, aardig, ludiek, etc) als “speciale gast” een keer om 10:30 uur naar de poort van Chemours te komen. Zelfs de microfoon staat daar dan tot zijn beschikking.
En als hij niet komt, dan is dat weliswaar jammer, maar – nogmaals – dan blijf ik hem als een medestander van “ons grote doel” zien.
Tot slot: Wel jammer is, dat op de één of andere manier ons taalgebruik en onderlinge benadering wat aan het devalueren is.
Dat kan beter, iets met “fatsoen moet je doen”, toch?
Wat mij als voormalig voorzitter van de Stichting Werkgroep Derde Merwedehaven steeds weer opvalt, dat bepaalde politieke partijen uit de gemeenteraad van Sliedrecht nu de boventoon voeren omdat ze zien dat de acties vooral tegen Dupont chemours succes hebben
Maar ten tijde van de acties tegen de Derde Merwedehaven, maar ook Dupont kregen wij vanuit dezelfde hoek, SGP, CDA en CU Heel weinig medewerking.
Het gevoel overheerste vooral bij mij, dat we actie voerden tegen onze eigen raad. Ook bij acties tegen Dupont Chemours
Ik kreeg weleens de opmerking dat er 1000 man werkte of meer en dat we dankbaar moesten zijn voor dit werk
Andere argumenten waren toen niet van belang.
Ik weet dat er nu andere personen in de gemeenteraad zitten, maar men verlogend hun toenmalige politieke zienswijze vreselijk.
Leo van Andel.
Voormalig voorzitter Werkgroep Derde Merwedehaven
Laten we zoeken naar wat verbindt in deze kwesties. Ieder mag zich daarvoor inzetten op de manier die bij hem of haar past! We gaan elkaar geen juk opleggen door te menen dat je dan weer dít moet doen en dan weer dát. Een dag heeft maar 24 uur en je kunt niet alles.
Met z’n allen tégen Chemours, kom op!
Beste Johan Lavooi,
Voel u vooral vrij om dossiers of vragen naar me te mailen op janpieter @sliedrecht.sgp-christenunie.nl. In algemene zin: mijn fractie en ik zijn verschillende keren in situaties gedoken waarin het om verplaatsen van vervuilde grond ging. Vaak zijn dat besloten stukken omdat het om vergunningen van particulieren gaat. In alle gevallen werd er vergund om van A naar B te verplaatsen, omdat, eenvoudig gezegd, de grond bij A net zo vervuild was als de grond bij B.
Over de metingen bij het volkstuinencomplex: dat lijkt mij aan een vereniging van eigenaren om aan te vragen. In algemene zin ben ik er voorstander van als er een duidelijk centraal punt komt waar organisaties een meting kunnen aanvragen. Ik ben laatst bij de sociale moestuin geweest en ook hier is er een belang om snel duidelijkheid te hebben zodat hier op ingespeeld kan worden in de manier van doen. Dan is snel testen en snel duidelijkheid dus van een hoog sociaal belang. Ik ben daar wel mee bezig ja.
Groet, Jan Pieter Verweij
Ik ben het hartgrondig met u eens dat burger en overheid/politiek elkaar nodig hebben.
Laten we koe bij de horens vatten. Een concreet voorbeeld waar Joop Keesmaat en ik zoal tegenaan lopen.
Op 28 februari van dit jaar hebben we de gemeenteraad een open brief gestuurd over de merkwaardige procedure rond de stort van te vele hoeveelheid en te vuile grond naast het volkstuincomplex tegenover het station. Wij vroegen de raad om de Rekenkamer dit te laten uitzoeken. De raad besloot dit niet te doen. Wij hebben daar knarsetandend in berust.
Maar de kwestie is daarmee natuurlijk niet opgelost.
Op 20 januari 2023 vroegen wij naar aanleiding van een informatieavond om een onderzoek te doen naar de grote verschillen tussen de metingen van het volkstuincomplex en die van de omgeving. Ook vroegen wij onderzoek te doen naar het slootwater rondom het complex om te zien of de vervuiling doorsijpelt.
Via een mail van 17 maart 2023 kregen wij de ambtelijke toezegging dat men dit zou gaan doen.
Daar hebben wij dan op zich best vertrouwen in, maar de klok tikt door.
Dus af en toe vragen wij naar de stand van zaken.
Het laatste antwoord was dat nu voorrang gegeven wordt aan onderzoek naar de mogelijke schadelijkheid van eieren van kippen die hier in de omgeving worden gehouden.
Ook belangrijk natuurlijk en de onderzoekers kunnen ook niet alles tegelijk, maar onze vraag is inmiddels 9 maanden oud .
Kunt u als volksvertegenwoordiger proberen de zaak te versnellen ?
Misschien wilt u het dossier adopteren ?
Onder het genot van een bak koffie bij u of bij één van ons beiden willen we het graag overhandigen.
Dag lieve mensen,
Ik zie alweer een hoop discussie ontstaan. Vooral bij dit artikel op Facebook. Er worden aan de ene kant vraagtekens gezet bij de aanpak van Kees van der Hel Sr. en Joop Keesmaat. En aan de andere kant wordt mij weer voor de voeten geworpen dat als ik me niet aansluit bij het #actievoeren, mijn inspanningen in de Lokale, Provinciale en Landelijke politiek allemaal niet meetellen.
Nogmaals: Mijn oproep is: laten we nou juist niet in discussies met elkaar verzanden maar laat iedereen op zijn manier bijdragen aan het aanpakken van de vervuiler met #PFAS: #Chemours. De onderlinge discussie en verwijten doen me pijn en verdriet en brengen een einde van het #PFAS schandaal niet dichterbij. Mijn oproep is: Burger en overheid/politiek hebben elkaar nodig!
En laten we wel wezen: de uitkomst van de rechtszaak van de 4 gemeenten tegen #Chemours toont aan dat hen zeer zeker veel te verwijten is en levert bewijsvoering die ook weer gebruikt kan worden in de rechtszaak die volgt op de aangifte die door duizenden Sliedrechters is gedaan. Actievoerders en lokale overheid versterken elkaar hier dus. Hetzelfde met de hoorzitting die door mijn Provinciale fractie is geïnitieerd en waar door de actievoerders is ingesproken. Laten we op die weg voortgaan.
En nee Simone de Groot, ook aanstaande zaterdag ben ik niet bij het protest voor de poorten van #Chemours. U kunt blijven roepen dat ik me daarmee diskwalificeer; het zij zo. Ik had graag gezien dat mijn waardering voor het actievoeren zou leiden tot waardering voor wat ik doe om deze zaak Provinciaal en Landelijk hoger op de agenda te krijgen. Maar ook zonder waardering ga ik door met het goede zoeken…
Altijd fijn om een raadslid op Sld24 te zien. En natuurlijk hoef je niet perse mee te doen met de emmertjes maar wat mij opvalt is dat raadsleden vaak klagen over reacties op sociale media.
Het is de groep Joop en Kees die meer aandacht vroegen voor dit probleem en het is Zembla dat alles bloot legde gevolgd door TV optredens van Sliedrechters en uiteindelijk de aanklachten. Het was niet de landelijke overheid, niet de Provincie en niet de gemeente die zich ingezet hebben als de blikvangers op dit gebied terwijl die de vergunningen verleenden.
Zo is ook onvrede ontstaan over onduidelijke, onacceptabele plannen voor het Willem Dreespark, het viaduct naar Noord, de Middeldiepstraat (teveel huizen en te hoog, te weinig parkeerplaatsen en te weinig groen), het verdwijnen van het zwembad etc. etc. De politiek, vooral de collegepartijen en het college, reageren met een slappe en onduidelijke motie waar niemand in gelooft.
Wat ik bedoel is dat wie zaait zal oogsten. Waarom je niet gewoon inleven in de problemen van inwoners, waarom steeds met marketingtermen iets aanprijzen dat stiekem steeds veranderd wordt, waarom niet gewoon om de tafel???
En zo ontstaat die, inderdaad regelmatig vervelende opmerkingen via sociale media. Gewoon omdat men het gevoel heeft tegen een muur te praten. Goede Raad aan de raadsleden, vooral van de collegepartijen: ga eens echt om te tafel zitten en zoek samen met de inwoners naar de beste oplossing. Dan word je steeds waardevoller voor de landelijke politiek.
Gelukkig kunt u altijd bij de 186e keer aanwezig zijn. Dat wordt ook mijn eerste keer, ik zie u daar zaterdag 28 oktober 2030.
Gisteren toegezegd aan Kees van der Hel en Joop Keesmaat toen we de foto gingen maken om de Noord Zuid verbinding tegen te gaan. U wilt ons dorp toch niet verder verontreinigen?