Column: Boter op het hoofd

Toevallig hoorde ik het vandaag weer zeggen: ‘Die politici, die zijn niet te vertrouwen’. Later maakte ik voor mezelf een vergelijk met: ‘Het is allemaal de schuld van de media’.

De afname van bloed voor het onderzoek van het RIVM. (Archieffoto Sliedrecht24)

Politici, media… is het meervoud. Alles over één kam scheren gaat wel, maar is niet juist. Het gaat veelal om individuele acties: door bijvoorbeeld een politicus, een politieke partij, een krant, radio of tv-programma, een omroep of journalist. 

Waar ging het gesprek vandaag over? Over de uitkomsten van het RIVM-rapport over de PFOA-bloedproef, waar komende week de Tweede Kamer een plenair debat over houdt. Hoogst gemeten waarde 147 nanogram per milliliter. 

Grote vraag is in deze. Kan je met het vingertje wijzen naar het chemiebedrijf Chemours / DuPont. Ja, wijzen kan. Maar bewijs nu maar eens dat deze onderneming schuldig is aan hogere PFOA in het bloed van een aantal inwoners. Ik ben benieuwd, want dat lijkt me verdraaid lastig. 

Afgezien van een enkele overtreding heeft het chemiebedrijf altijd voldaan aan wat er in de vergunning stond. De provincie Zuid-Holland gaf deze vergunning af, verlaagde en verhoogde de emissie per vergunning. Tientallen jaren werd in Den Haag besloten over de uitstoot. Verantwoordelijke politici hebben – zo blijkt nu ze aan ‘huilie huilie doen’ – geen idee te hebben gehad, waarvoor de vergunning werd afgegeven. Ze hadden geen idee wat de stof voor gevolgen zou hebben.

Dat gebeurde met PFOA (C8), maar nu ook met GenX. Niet weten wat dit voor consequenties heeft voor de volksgezondheid (bij dierproeven leidde GenX tot kanker), maar toch toestemming geven, een vergunning afgeven. Als je niet weet wat de gevolgen zijn, dan stem een weldenkend mens daar toch niet mee in? “Nee, maar zo moet je niet denken,…”, hoor ik dan een enkeling zeggen. Je moet niet alleen denken aan het milieu of volksgezondheid, maar ook aan werkgelegenheid. Belangen afwegen. Mijn indruk is dat de volksgezondheid niet het belangrijkste was.

Nu als gedeputeerde zeggen dat met de kennis van nu de blootstelling in het verleden te hoog is geweest, dan geef je dus toe die kennis er in het verleden niet of onvoldoende was. Tientallen jaren hebben de dames en heren zich verscholen achter gestelde richtlijnen en hadden ze boter op hun hoofd. Niet een beetje. Hele bergen!

De verantwoordelijkheid voor de vergunningen (afgifte, controle en zelf ook nog meedoen met de afvalstort in PROAV) lag niet alleen aan de Koningskade in Den Haag, daar waar het provinciehuis staat. Ook de verantwoordelijke ministers van Milieu treffen blaam, net als de lagere overheden die veel meer hadden moeten protesteren, vragen stellen, niet zo maar hadden moeten instemmen, dat geeft nu veel ‘au-geluiden’ bij de college en fracties in de gemeenten Sliedrecht, Dordrecht en Papendrecht.

De lokale gemeenteraden moeten zich terecht afvragen, waarom ze niet veel meer op de bres zijn gaan staan voor hun inwoners, waarom ze niet veel meer hebben geprotesteerd tegen het toestaan van emissies, waarvan de stof en cummulatie van de verschillende stoffen veel vraagtekens hebben. Hoe kan het dat tientallen jaren de inwoners mogelijk door PFOA zijn ‘vergiftigd’. 

De hele politiek heeft plassen boter op hun hoofd gehad. Is het dan gek dat wij – de inwoners – het vertrouwen in de politiek verliezen (een aantal heeft dat al verloren en is afgehaakt). Ik pleit voor een provinciale of parlementaire enquête, waar dan alle milieucriminelen, verantwoordelijke politici en ook gedupeerde inwoners worden gehoord. Laat de onderste steen maar eens boven komen. Misschien zijn er mensen die aan deze materie de afgelopen jaren veel hebben verdiend. Over jou en mijn rug.

Ik vertrouw al enige jaren niemand meer op z’n blauwe ogen.

Peter Donk
Redactie Sliedrecht24

Let op! Een column bevat altijd een mening. Dit artikel staat dan ook op de pagina Opinie. Elke lezer mag een column aandragen (let op de column is echt een column en geen ingezonden brief).

Plaats een reactie

*=Verplicht veld