SLIEDRECHT – De datum 21 februari 2001 staat in het geheugen gegrift bij Richard en Bianca Boekweit. Dat was de dag dat hij op de A1 tussen Voorst en Twello de controle verloor van zijn vrachtwagen geladen met 25 ton houten planken voor de palletindustrie. Hij belandde met het linkervoorwiel in de berm. Luttele tellen later verongelukte de vrachtwagencombinatie en belandde deze op z’n kant.
Een zwarte dag voor ondernemer Richard Boekweit. Hij reed toen voor een transportbedrijf uit Giessenburg. Onderweg naar Deventer ging het mis met deze truck. Erover praten, dat wilde hij eigenlijk niet. Tot vandaag, miljoenen schadevrije kilometers later. (Foto Faceboek Richard Boekweit)
Richard weet dat er veel foto’s zijn gemaakt en zoekt nu fotomateriaal. Misschien wel videomateriaal. Dat laatste is in het gebouw voor Beeld en Geluid niet te vinden.
Stratenboek
Boekweit was vanuit Rotterdam onderweg naar Deventer. Bianca Boekweit-Meijwaard was toen al zijn vriendin en ze was met deze rit mee. “Ze lag nog heerlijk achter de stoelen op bed te slapen. Ik had namelijk al heel vroeg een ferrytrailer opgehaald bij de North Sea Ferries, een knalrode huiftrailer van Transamerica Leasing… weet ik me nog te herinneren. Volgeladen met 25 ton houten planken voor de palletindustrie. Je wist nooit hoe het geladen stond of hoe het was vastgezet als je zo’n ding van de terminal haalde. Op de A1 sloeg het noodlot toe door een grove fout van ondergetekende. Ik wou nog even in het stratenboek te kijken welke afrit ik precies moest hebben, echter lag deze uiterst rechts tussen de motortunnel en de stoel in gegleden. Met mijn linkerhand aan het stuur probeerde ik met mijn rechterhand het boek te bemachtigen, niet door hebbende dat de zware combinatie gestaag naar links aan het sturen was”, vertelt Boekweit.
Brugpijler
Pas op het moment dat het linkervoorwiel in de middenberm terecht kwam schrok hij zich rot en probeerde in al z’n – toen nog – onervarenheid terug de weg op te sturen. Boekweit: “Een halve seconde had ik ook het idee dat het ging lukken, maar in werkelijkheid was er al geen houden meer aan. Toen de wielen van de trailer in de middenberm kwamen, groef het spul zich snel in en was de lading al gaan hangen en schuiven, de trailer kantelde op de vangrail en trok de trekker mee omver, het kabaal van wegslaande dwarsbalken in de vangrail tegen mijn wagen ging door merg en been. Binnen luttele seconden lag het hele spul op de bestuurderskant gekanteld, zo’n meter of 20 voor een viaduct met een grote dikke brugpijler in het midden. Als dit ongeluk 1 seconde later gebeurd was waren we 20 meter verder geweest en was de cabine totaal verpletterd geweest tegen die bewuste brugpijler en hadden we dit hoogstwaarschijnlijk niet overleefd zo vertelde een agent ons later. Bianca en ik lagen overdwars in een door elkaar geschudde cabine met overal rommel, in blinde paniek maakte ik het linkerraam open en kropen we onder de vrachtwagen uit.”
Bergingsbedrijf
Richard Boekweit was totaal in shock en kon alleen maar huilen. “Van alle kanten kwamen mensen aangestormd om ons te helpen met een deken voor Bianca die natuurlijk in haar pyama uit bed was geschud. Ook hadden we onze Jack Russel pup bij ons, waar ik zelfs nog voor terug in de truck gekropen ben om zijn riem te pakken. Wat er daarna allemaal gebeurd is, weet ik niet meer zo goed, alles leek wel langs me heen te gaan en ik zat er als een zombie bij. Wat ik wel weet is dat de kranten er daar in de buurt destijds vol van stonden en dat er veel foto’s werden gemaakt vanaf het bewuste viaduct, berging Wielsma uit Apeldoorn meen ik me te herinneren heeft het hele spul weer overeind gezet en het wrak thuis gebracht. Wielsma heeft zelf ook veel foto’s gemaakt van deze operatie die daar zelfs op kantoor en in de kantine hebben gehangen heb ik me laten vertellen”, aldus Richard Boekweit.
Schaamte
Omdat Richard aan het begin van zijn carrière stond, heeft hij dit ongeluk ergens ver weg gestopt en zoveel mogelijk verzwegen. Boekweit: “Ik schaamde me natuurlijk kapot hiervoor. Ik heb alles op alles gezet om het beschadigde vertrouwen van mijn werkgever terug te betalen door hard te werken en nooit meer schade te rijden. Nu zestien jaar en miljoenen schadevrije kilometers later doe ik alsnog m’n verhaal en ben toch wel benieuwd of ik de toen massaal gemaakte foto’s kan bemachtigen om dit alles een plekje te geven.” De truck was een blauwe Renault R385 Turboliner met rode huiftrailer van Transamerica Leasing, eigenaar: A. de Bruyn Giessenburg BV Kenteken: BB-RZ-47.
Foto’s
Wie Richard en Bianca Boekweit kunnen helpen aan fotomateriaal, mag een e-mail sturen naar: r.boekweit@me.com