(Archieffoto Richard van Hoek / Sliedrecht24)
Een gezonde leefomgeving is een grondrecht. Toch wordt ons milieu steeds verder vergiftigd. Zogenoemde forever chemicals worden inmiddels overal gevonden. In ons drinkwater, in ons voedsel, in onszelf en in onze zwemplassen. Er is niet meer aan te ontsnappen, want zelfs via moedermelk worden deze stoffen overgedragen aan de volgende generatie.
Forever chemicals danken hun naam aan het feit dat de natuur ze niet of nauwelijks af kan breken. Ze blijven daardoor tientallen jaren, eeuwen of langer onze leefomgeving vergiftigen.
Ook ons menselijk lichaam kan er niet mee overweg. Deze zeer zorgwekkende stoffen worden daardoor in verband gebracht met diverse gezondheidsproblemen, zoals sommige vormen van kanker, Parkinson, groeistoornissen en aantasting van het immuunsysteem.
Alle ernstige zorgen rondom deze stoffen hebben tot dusver helaas niet geleid tot doortastend optreden van de overheid. Het produceren, gebruiken, uitstoten en lozen gaat gewoon door. Bovendien wordt er niet adequaat gehandhaafd. Maar tegelijkertijd wordt ook afgeraden om voedsel uit eigen tuin te eten en om in sommige recreatieplassen te zwemmen.
Het lijkt er steeds meer op dat ons huidige politieke systeem niet in staat is om zijn burgers te beschermen. De economie moet door, koste wat het kost. En mens, natuur en milieu hebben het nakijken.
Soms door tekortschietende regelgeving. Helaas is ooit afgesproken: alles wat mogelijk is, mag tot het verboden wordt. Door dit uitgangspunt loopt de overheid structureel achter bij de wet- en regelgeving voor nieuwe producten en diensten. Doordat technologische ontwikkelingen bovendien steeds sneller gaan, wordt die achterstand alleen maar groter.
Ondertussen heeft onze regering innovatie bestempeld als oplossing van zo’n beetje al onze problemen. En om innovatie ruim baan te geven, wordt er getornd aan de wet- en regelgeving die geacht om werd burgers te beschermen tegen onfrisse, gezondheid bedreigende praktijken.
Is dit vol te houden? Gaat dit goed aflopen? Of blijven we zo uiteindelijk zitten met een zwaar vergiftigde leefomgeving?
Wij zetten daar niet voor niets vraagtekens bij. En tot dusver komt onze overheid niet met overtuigende antwoorden. Door die onduidelijkheid komen burgers en bedrijven steeds meer tegenover elkaar te staan.
Wij, de schrijvers van dit opiniestuk, leven als inwoners van Dordrecht onder de rook van Chemours. Maar het probleem met natuurvreemde stoffen als PFAS, Glyfosaat, GenX en nog veel meer chemicaliën reikt veel verder dan Chemours en Dordrecht.
Daarom stellen wij voor: houd om te beginnen in Zuid-Holland een provinciaal burgerberaad over PFAS en andere zeer zorgwekkende stoffen. Geef zo’n honderd willekeurig gelote burgers voldoende tijd, toegang tot informatie en de gelegenheid om met elkaar in gesprek te gaan over dit onderwerp. Die kunnen dan zonder last of ruggespraak tot een uitspraak komen over wat rechtvaardig is. Even los van wat er in wetten en vergunningen staat, die zoals gezegd structureel achterlopen bij de werkelijkheid.
Uiteindelijk draait het om wat werkelijk telt. Ongeremde economische groei? Of een leefbare planeet? Een mooi onderwerp voor een burgerberaad dat gaat over zeer zorgwekkende stoffen.
Esther Alblas-Rienks, Hans van Herwijnen en David Klein
Werkgroep Burgerberaad Zeer Zorgwekkende Stoffen
Link naar petitie
Brieven worden 1 op 1 overgenomen. De redactie is niet verantwoordelijk voor de inhoudelijke juistheid van een ingezonden brief. Plaatsing houdt niet in dat de redactie achter de inhoud van het bericht staat. Een brief wordt uitsluitend geplaatst als de bron bij ons bekend is. De naam van de afzender wordt onder het artikel geplaatst. NAW- en e-mailgegevens worden niet openbaar gemaakt. Een ingezonden brief plaatsen we onverkort, soms ook omdat er geen artikel over het onderwerp op online krant Sliedrecht24 is verschenen.
Redactie Sliedrecht24
Dank jullie wel voor al jullie reacties. Helaas ben ik net pas op het bestaan daarvan geattendeerd.
Helemaal eens dat eigenlijk het al bij de aandeelhouders mis gaat. Maar ja: aandeelhouders, of degene die namens de aandeelhouders beslissen waar geld in geïnvesteerd wordt, kijken vooral naar financieel rendement. Dus kosten laag houden. Dus -waar mogelijk- de bocht afsnijden ten opzichte van zorgvuldige omgang met natuur en millieu.
De meest gewetensvolle investeerders zullen niet eens aandelen in Chemours/DuPont overwegen.
Decennia lang helpt het besparen op zorgvuldige omgang afvalstromen en het produceren van materialen die schadelijk zijn voor natuur en milieu om winst te genereren voor aandeelhouders.
Wordt uiteindelijk die handelswijze aan de kaak gesteld, dan krijgt hooguit de “rechtspersoon” Chemours/DuPont daar last van. Geen mens hoeft naar de gevangenis. De uitgekeerde winsten worden nooit terug opgeëist. En als het allemaal te duur wordt voor de “rechtspersoon”, dan laten ze die failliet gaan.
Is Chemours misschien niet bewust opgericht als zondebok om er voor te zorgen dat DuPont buiten schot blijft? Daar heeft het op zijn minst de schijn van, toch?
De situatie rondom Chemours legt haarscherp een systeemfout bloot. Een zwakte in ons sociaal-economisch-politieke systeem zelfs.
Vandaar dat wij adviseren om het middel burgerberaad eens op deze casus los te laten. Eens zien of dat de impasse kan doorbreken.
Inmiddels is de Vlaming David Van Reybrouck sinds 19 maart 2025 de Denker der Nederlanden. Hij is al jarenlang een groot pleitbezorger van burgerberaden en schreef ondermeer “Tegen verkiezingen – een pleidooi voor democratie”.
Een burgerberaad?
Laten we het eens proberen.
Vraag: is er door de Actievoerders weleens overwogen om hun actie bij de Aandeelhouders van het bedrijf uit te voeren.
En indien niet: Waarom dan niet?
Het genereert ongetwijfeld publiciteit.
De directie van het bedrijf is immers “slechts” uitvoerder; de aandeelhouders bepalen het beleid.
Dank voor je bijdrage Jolanda Buys en Arie de Ruiter .
Wij zullen, zolang we de gezondheid ervoor hebben, er dan ook zeker mee doorgaan! Opgeven is geen optie en komt ook geen moment in ons op.
Het heeft al zoveel opgeleverd en nog steeds ervaren we, hoe langzaam ook en zeker voor de buitenwereld lang niet altijd merkbaar, vooruitgang en waar vroeger “de politiek” vóór ons stond (in de weg zeg maar) staan ze nu naast en achter ons. We zijn er nog lang niet en juist daarom staan we er iedere zaterdag weer als luizen en luizinnen in de pels ! Maar wij.gaan.dit.winnen.
Of je nu thuis blijft in Sliedrecht of omgeving of je fietst naar het emmertjesprotest bij de poort van Chemours je ademt de zelfde lucht in.
Een petitie tekenen kan ook,maar voor de poort staan is veel meer zichtbaar.
Dus gewoon doorgaan met dat emmertjesprotest. Op den duur wint de aanhouder. Tenzij er uit de besloten vergaderingen niet meer wordt gelekt. Eigenlijk zou over Chemours niet in besloten vergaderingen mogen worden gepraat.
@Lavooi, als je het simpel wilt houden dan teken je de petitie, dat werkt beter dan zo protest.
Oja scheelt uitstoot en gezond met de fiets, gaat ook niet op want de lucht is niet gezond hier in de omgeving.
Dit initiatief maakt duidelijk dat het Chemours lukt om het zo stil mogelijk te houden rond PFAS en de oplossing die hun aan horen te bieden. Wat voor resultaten zijn geboekt met het overleg met de omringende gemeenten? Welke activiteiten onderneemt Chemours om de vervuiling die zij aangericht hebben op te ruimen? Wanneer komt er een update van rechtzaken die voorbereid worden? Hopelijk maakt het burger initiatief de provinciale politiek ook weer wat activer. Wie gaat de kosten van het burgerinitiatief betalen? Kan het kosten potje van de opgeheven Burenraad daar voor gebruikt worden? Hou er rekening mee dat het een zaak van lange adem is. Wens de mannen die de emmertjes vervuilde grond retour brengen veel energie toe om het nog een poosje vol te houden.
Ik heb de website gelezen en de beschrijvingen van de bestuursleden van deze groep en hun motivatie. Sympathiek en zelfs meer dan dat. Maar ik wil als Sliedrechter zeggen : hou het simpel en overzichtelijk.
Kom morgenochtend gewoon naar de poorten van Chemours om 10.30 uur om voor de 250 e keer te protesteren tegen de uitstoot van dit bedrijf. Die protesten zijn tot nu toe niet vergeefs gebleken. Het is hooguit 20 minuten fietsen vanuit Sliedrecht. Dus nog gezond ook. Pak desnoods voor een keer de auto.