Venis legt vertrek uit raadzaal uit op PRO-website

SLIEDRECHT – Raadslid Gerrit Venis (PRO Sliedrecht) heeft zondag 25 juni 2017 veel woorden nodig op de website van PRO Sliedrecht om uit te leggen waarom hij onverwacht dinsdag 20 juni 2017 nog voor de besluitvorming over het Recreatief Knooppunt Sliedrecht (RKS) de raadzaal verliet en dus ook niet mee kon stemmen. Venis refereert aan het artikel op Sliedrecht24. 

Raadslid Gerrit Venis vertrok vroegtijdig uit de gemeenteraad, nog voor het tot stemming aankwam. Daarmee ontliep hij een verantwoordelijkheid voor een groot project. (Foto Peter Donk / Sliedrecht24)

“‘Venis verlaat teleurgesteld raadzaal tijdens vergadering’, schreef Sliedrecht24 en zoals ik op de site van Sliedrecht24 al liet weten ben ik graag bereid uit te leggen wat er gebeurde en waarom ik dus de vergadering verliet”, begint Venis zijn uitleg op de website van PRO Sliedrecht. Maar eerst leidt hij zijn betoog in.

Strijdig met karakter
Het onderwerp waar het op dat moment over ging was – zoals al gezegd – het RKS. Venis: “Fractiegenoot Wim Blanken was daarover onze woordvoerder. Hij legde nog eens uit waarom PRO Sliedrecht tegen het RKS is. Belangrijkst argument van PRO Sliedrecht is dat we geen ontwikkelingen in het Groene Hart willen, die strijdig zijn met het karakter van dat Groene Hart. Dat vinden we niet alleen in 2017 maar we zeggen dat al sinds onze oprichting in 1974. Eens in de zoveel tijd duiken plannen op om er toch maar iets te gaan doen. Je hoeft niet eens zo lang in de tijd terug te gaan om ideeën te vinden over woningbouw. Nu gaat het dus over het RKS: de accommodatie voor v.v. Sliedrecht met zes voetbalvelden; een openbaar recreatiegebied; een privaat recreatieterrein; een toeristisch overstappunt (TOP); een visvijver en horeca. PRO Sliedrecht heeft er zorg over dat dit het begin van een reeks ontwikkelingen is. Zo is er een creatief ondernemer die al vast het openbare recreatieterrein (dat bestaat uit kleine poldereilandjes met wandelpaden en mogelijkheden voor waterrecreatie) alvast voorzag van vakantiehuisjes. Een mooie geldbron voor als de verkoop van de huidige voetbalvelden als bedrijventerrein niet of niet snel genoeg geld opbrengt.

Regels niet gevolgd
Nu zijn er – zoals Venis schrijft – onderdelen in het plan waar eigenlijk geen ontkomen aan is. Venis: “Sliedrecht moet – bijvoorbeeld – nog ca. 8 hectare (= ongeveer 16 voetbalvelden) oppervlakte water komen. En die wateropgave wordt gerealiseerd in het plan (dat wordt dus het gebied van de eilandjes en de visvijver). Nu is het zo dat een deel van die gronden nog geen eigendom van de gemeente is. Het besluit over de aankoop moest op het moment van Wim’s betoog nog worden genomen. De waterberging komt ter sprake is een (geheime) overkomst met het groenbedrijf Verheij, dat verderop aan de Kweldamweg is gevestigd. Omdat het bedrijf een deel van zijn terrein wil verharden, moet ook daarvoor water worden gecompenseerd. Met de gemeente is afgesproken dat die compensatie opgenomen wordt in wat de gemeente daar toch al moet gaan doen. Prima deal, niets mis mee. De geheime overeenkomst tussen het groenbedrijf en de gemeente Sliedrecht is voor de gemeenteraadsleden in te zien op ons informatiesysteem. Er staat een slotje voor, dat betekent dat andere belangstellenden het niet kunnen openen en dat de informatie vertrouwelijk is voor de raad. Nu zijn er gewoon wettelijk vastgelegde regels over hoe een gemeenteraad met dat soort stukken om moet gaan (de raad moet b.v. beginnen met te besluiten dat het een geheim stuk is). Die regels zijn in dit geval niet gevolgd, maar daar wil ik het niet eens over hebben.” Voor de vergadering werden Venis en Blanken benaderd door een Sliedrechtse inwoner die ons vroeg of zij de geheime overeenkomst hadden gezien. Venis: “Wel in de tijd dat die ons is verstrekt (juli 2015), maar hij ligt niet onder ons hoofdkussen. Later sprak ik deze inwoner en hij liet me de geheime overeenkomst zien op zijn mobiele telefoon. Omdat de overeenkomst dus ook bij deze inwoner bekend was, heb ik me geen moment meer afgevraagd hoe “geheim” het stuk nog was. Ik ben er dus gewoon in de openbare vergadering over begonnen. Dat vind ik ook passend in de rol van een raadslid. Gemeenteraadsleden hebben een aantal taken en een daarvan is van volksvertegenwoordiger. Dus waarom zou ik niet over wat inwoners ons vragen of vertellen in de gemeenteraad mogen spreken?”

Schrappen uit verslag
Al snel toen Venis een opmerking maakte over de overeenkomst en het verband tussen die overeenkomst en de te realiseren waterberging, vond burgemeester Van Hemmen (de voorzitter van de gemeenteraad) dat hij – volgens Venis – “buiten de orde” was. Venis: “Dat betekent dat je het over een onderwerp dat hoegenaamd niets te maken heeft met het agendapunt waar het overgaat. Ik was (en ben) dat niet met hem eens. De waterberging is onderdeel van het RKS en daar hadden we het over. Bovendien is het groenbedrijf op meerdere manieren betrokken bij de uitvoering van de plannen voor het RKS. De vraag die ik aan wethouder Van Rekom stelde (hij is de RKS-wethouder) was of hij zich bewust is van de werkzaamheden die het groenbedrijf op dit moment aan het uitvoeren is. En of deze werkzaamheden (het verharden van het terrein) niet in strijd waren met wat tussen het bedrijf en de gemeente was overeengekomen. Wethouder Van Rekom bracht in zijn reactie de geheime notitie in herinnering. Dat was de aanleiding voor één van de collega-raadsleden om te vragen of raadslid Venis wel over zaken uit het geheime stuk (want na 2 jaar nog steeds achter een slotje) mocht spreken. Mijn reactie dat ik het gewoon bij een inwoner heb kunnen inzien, was voor mijn collega niet interessant. Toen de nog geheime status ook bij de voorzitter van de raad duidelijk werd, zei hij alles wat er over de geheime overeenkomst was gezegd te zullen schrappen uit het verslag van de raad. Ik vond dat nogal vreemd als de burgemeester op eigen gezag gaat schrappen in wat er in de raad is gezegd, wilde ik op z’n minst weten wat hij dan zou graan schrappen. De raadsvergadering kent niet alleen een geschreven verslag (daar zou je in kunnen schrappen), maar het geluid van de vergadering is ook beschikbaar en na te luisteren. Dus eigenlijk is een opmerking over het schrappen van teksten onzinnig. Toen ik mijn vraag herhaalde om te willen weten wat de voorzitter dan precies zou willen schrappen, was zijn antwoord dat we het daar na de vergadering dan maar over moesten praten. Maar zo werkt het niet …. als een raadslid iets openbaar vraagt, ga je dat niet buiten de openbaarheid met elkaar regelen.”

Microfoon uitgezet
Een mogelijkheid dat bezwaar te verduidelijken werd Venis – volgens hem zelf – niet geboden. Venis: “Op de microfooninstallatie van de voorzitter zit een knopje dat hem de mogelijkheid biedt de andere microfoons uit te zetten. En dat deed hij. Meestal doe je zo iets als iemand begint te schelden of te vloeken. Dat was de directe reden van mijn opstaan en vertrekken. Zo ga je niet met een gemeenteraadslid om, want je maakt het hem of haar onmogelijk optimaal invulling te geven aan de rol van volksvertegenwoordiger. De inwoner die mij de geheime overeenkomst liet zien, heeft intussen aan burgemeester Van Hemmen een e-mail gestuurd, waarin hij onder meer schrijft: “Geachte heer van Hemmen, de anterieure overeenkomst, die zogenaamd geheim was heb ik gewoon aangetroffen bij de raadsstukken van de betreffende raadsvergadering. Dus die heb ik gewoon opgeslagen”. Zelf ontving ik een e-mail van Peter Donk, eindredacteur Sliedrecht24, die me liet weten: “Dat stuk heeft dagen online gestaan openbaar. Iedereen kon er kennis van nemen en dus wij ook”. Het verzoek dat ik – via de griffie – aan wethouder Van Rekom deed om het slotje nu toch iedereen het heeft kunnen zien er maar vanaf te halen, kon niet worden gehonoreerd. Wat nu nog rest is het stellen van schriftelijke vragen (en die moeten dan weer stiekem), dus wordt vervolgd…”