Sliedrechts Museum breekt met traditie workshop poverpotten maken

door Peter Donk
SLIEDRECHT – Er dreigt een lange Sliedrechtse traditie te verdwijnen! Omdat varkensblazen niet meer mogen worden verhandeld, kunnen poverpotten niet meer worden gemaakt. Dus gaat de eindejaarsworkshop ook niet door. “Spijtig, maar we hebben daarom wel besloten met deze traditie te breken en geen poverpotten meer te maken”, zegt dinsdagavond 20 december 2022 woordvoerder Astrid van Leeuwen van het Sliedrechts Museum. 

In het Sliedrechts Museum was het een traditie om aan het eind van het jaar een workshop poverpotten maken te organiseren voor kinderen. De potten werden bespannen met varkensblazen en deze mogen niet meer verhandeld worden. (Archieffoto Hans van der Aa / Sliedrecht24)

Van Leeuwen: “Ieder alternatief doet af aan de echte traditie vinden wij. Er is zelfs een echt poverpottenlied, dat door de kinderen werd gezongen.” Dat lied werd op oudejaarsdag gezongen als kinderen langs de deur gingen met hun poverpot. Door in de pot te roeren, gaf dat een geluid. Vaak krijgen de kinderen als beloning snoep. Een lange traditie dreigt nu te verdwijnen.

Het poverpottenlied:

‘k Heb zo lang met de poverpot gelopen,
Nog geen geld om brood te kopen,
Alle bakkerij, steek in mijn zij,
Steek in mijn broek,
Alle hanen koekeroekeroek.
‘k Ben d’r één van Hille,
Mijn broek zakt van mijn billen,
‘k Ben d’r één van stijve Kros,
‘k Moet gaan poveren voor de kost.
Vrouw, geef me dit,
Vrouw, geef me dat,
Geef me een stukje
Van ’t varken z’n gat.
’t Varken heeft zijn gat gebrand,
Achter aan z’n staartje,
‘k Wens je al wat wenselijk is,
Veel zegen in ’t nieuwe jaartje.
Geef me een trosje druiven,
Dan heb ik wat te kluiven,
Geef me een appel of een peer,
Dan kom ik het hele jaar niet meer.
En mijn geld is op,
En mijn brood is op,
En nu heb ik niks te eten,
Mijn schoenen zijn versleten,
Mijn moeder mag ’t niet weten,
Mijn vader heeft geen geld,
Is dat niet slecht gesteld?
Volk!

6 gedachten over “Sliedrechts Museum breekt met traditie workshop poverpotten maken”

  1. Een nat katoenen doek doet het ook met de poverpot. Vroeger zelf ook gedaan als er geen varkensblaas was

  2. Het is best te begrijpen dat er lang over gesproken is en men tot een besluit als dit komt.

    Maar zojuist las ik in De Volkskrant een stuk van Maarten Keulemans dat over dit soort tradities gaat, in dit geval de Kerstman maar ook Sinterklaas. ‘Mensen beseffen niet dat tradities juist moeten veranderen om te kunnen blijven voortbestaan’ zo schrijft hij. Altijd blijven meegaan met de tijd want anders verdwijnt een traditie als geheel. En daar zit ook wat in.

    Dan is een traditie volledig verdwenen en is geschiedenis geworden. Veranderen van een traditie aan de tijd zoals poverpotten maken met andere materialen houdt de traditie in stand en wordt slechts een klein gedeelte, de varkensblaas, geschiedenis.

    Misschien toch nog eens overwegen?

  3. We hebben er inderdaad goed over nagedacht. Een alternatief zou kunnen zijn plastic, maar dat vonden we geen goede oplossing in verband met het milieu. We zijn daarnaast een historisch museum en wilden geen afbreuk doen aan de oude gewoonte.

  4. Zijn er misschien ideeën onder de breihappers over eventueel alternatief gebruik voor de varkensblaas zodat we kunnen spreken over vegetarische poverpotten?

Plaats een reactie

*=Verplicht veld