(Archieffoto Hans van der Aa / Sliedrecht24)
Op woensdag 30 maart a.s. wordt de nieuwe gemeenteraad geïnstalleerd. Een raad waar ik nooit meer deel van zal uitmaken. Niet alleen omdat ik al liet weten een punt te zetten achter mijn ruim 30-jarig meedoen, maar ook omdat ik niet meer op een lijst sta en dus – zelfs al zou ik me bedenken – geen zitting meer kan nemen.
Van de kantlijn meedoen (een soort beste schipper aan wal) heeft me nooit gelegen en als ik ergens aan meedeed, dan ging dat ook voor 100%. Lang niet tot vreugde van iedereen. En als ik Sliedrecht24 lees, dan zijn er momenten genoeg dat mijn vingers jeuken. Soms heb ik zelfs mijn commentaar al getypt, maar steeds meer besloot ik ook het te wissen.
Dat heb ik me voor genomen voor de periode na 30 maart. Het is mooi geweest.
Toch kon ik het vandaag niet laten.
In AD/De Dordtenaar schreef mevrouw Amy van den Berg een stukje over de verkiezingen in Sliedrecht. En natuurlijk werd de coalitiebreuk me daarbij weer eens in de schoenen geschoven. Ik erken – maar dat is niet nieuw – mijn aandeel daarin te hebben gehad, maar het herkauwen begint me zo langzamerhand de keel uit te hangen.
Dus stuurde ik dit berichtje aan de Dordtse redactie (zal er wel nooit meer iets over horen …): “Dat gebeurde echter louter omdat ze de vaak dwarsliggende fractievoorzitter Gerrit Venis helemaal zat waren” (citaat uit het artikel van mevrouw Amy van den Berg in AD/De Dordtenaar van 18 maart 2022)
Voor de goede orde en dan houd ik er ook over op.
Mijn voormalige partijgenoten hebben – na mijn vertrek uit de fractie van PRO Sliedrecht – gesprekken gevoerd met onze eerdere coalitiegenoten. Daarbij is – zo is mij van meerdere kanten verzekerd en bevestigd – ook heel concreet aan de orde geweest wat / wie nu de druppels waren, die leidden tot de vertrouwensbreuk.
Als het om het “wat” ging, dan betrof het het afwijkend stemgedrag van sommige PRO Sliedrecht raadsleden bij zaken als de openingstijden van cafés, het wel/niet vieren van Bevrijdingsdag als die op een zondag viel en natuurlijk ook de bestemming van de Groen van Prinstererschool.
Voor de “wie” vraag, werd 80% van de ergernis toegeschreven aan mijn voorganger en 20% aan mij.
De juiste constatering mag dus zijn dan ze eigenlijk de fractie van PRO Sliedrecht zat waren en niet louter Gerrit Venis.
En was dat nieuws?
Nou eigenlijk niet. De informateur van het 2018-college (de heer Augusteijn) kwam als eerste voorkeur uit bij een college van SGP-ChristenUnie, CDA, VVD en D66.
En geloof me, dat heeft hij heus niet helemaal alleen bedacht.
Klaar dus.
Geloof me ik ga – na 30 maart – echt proberen me nergens meer mee te bemoeien, maar ik kan niet uitsluiten dat het bloed soms zal kruipen waar het niet kan gaan.
Gerrit Venis
Brieven worden 1 op 1 overgenomen. De redactie is niet verantwoordelijk voor de inhoudelijke juistheid van een ingezonden brief. Plaatsing houdt niet in dat de redactie achter de inhoud van het bericht staat. Een brief wordt uitsluitend geplaatst als de bron bij ons bekend is. De naam van de afzender wordt onder het artikel geplaatst. NAW- en e-mailgegevens worden niet openbaar gemaakt. Een ingezonden brief plaatsen we onverkort, soms ook omdat er geen artikel over het onderwerp op online krant Sliedrecht24 is verschenen.
Redactie Sliedrecht24
Wonderlijk zoals dingen soms kunnen lopen. Je leest ” In de schoenen geschoven”.Het gaat over PRO Sliedrecht. Je reageert er op en je krijgt een reactie terug over iets uit het PvdA tijdperk van GPV. Wonderlijk die overstap en die reactie.
Wonderlijk op welke plekken je soms mensen ontmoet en wat die dan te vertellen hebben. In welke sollicitatiecommissies ze zitten b.v. die voor burgemeesters.
Verslagen die plotseling op de deurmat liggen en mensen die nu wel hun mond open durven doen.
Wonderlijke kreten” Mijn vader wordt burgemeester ” en ” Burgemeestershuis”.
Maar gelukkig, na 30 maart stilte.
Heer Alex Bakker, dank voor de reactie, zelfs voordat de onderhandelingen beginnen. Dat is een goed teken.
U haalt er 1 aspect uit, namelijk coalitievorming en afspraken daarbij. En ja, u heeft gelijk, dat is nu eenmaal zo en is ook wel logisch. En het kan best zo zijn dat wij als inwoners onterecht verbaasd waren dat bijvoorbeeld de 1 mei viering naar maandag werd verplaatst omdat dat in het coalitieakkoord was afgesproken evenals de verkoop van de school aan Leef. In dat geval is de communicatie hierover ongemerkt gebleven bij het gros van inwoners.
Maar vier jaar vooruit kijken kan niemand dus ook de politiek niet. Misschien goed om tijdens de onderhandelingen vast te leggen dat, indien men ergens over moet stemmen wat niet in het ‘regeerakkoord’ is afgesproken of niet gerelateerd is aan delen daarvan, dan is er een vrije keuze van de raadsleden met als voordeel dat men als raadslid verplicht wordt zelf na te denken. Dat geeft de kiezer weer moed om te gaan stemmen en een raadslid een gevoel van meedoen.
En uiteraard: laat de inwoners vooral waar mogelijk meegroeien met de onderhandelingen of minimaal uitgebreid bekend maken wat het coalitieakkoord inhoudt en bij voorkeur in het gewoon Nederlands en niet te wollig met ambtenarentaal.
Hoe dan ook, succes met de onderhandelingen.
Geachte heer den Dunnen,
De informateur bespreekt met alle partijen hun standpunten en zelfs eventuele breekpunten. Bij het vormen van een coalitie zal geen enkele partij al zijn speerpunten uit kunnen voeren. Er wordt vervolgens een akkoord gesloten tussen de coalitiepartijen waaraan zij zich conformeren.
Als één of meerdere partijen zich vervolgens niet aan de afspraken houden heeft een coalitie geen enkele zin toch?
Uiteraard mag ieder raadslid onbezwaard stemmen, maar dat is dan in afwijking van de eigen partij standpunten.
Het is nu eenmaal zo dat in onze unieke democratie coalities nodig zijn.
Dan moeten alle partijen ook water bij de wijn doen, of niet deelnemen.
Dat staat gelukkig iedere partij vrij om te doen.
Mijns inziens is van meelopen dan ook geen enkele sprake.
Als je als partij constant tegen de gemaakte afspraken stemt dan was het meedoen aan die coalitie wellicht niet de juiste keuze.
Ik respecteer uw meningen overigens altijd zeer. Dat zou best meer mogen gebeuren. Voor wat betreft de opkomst valt er nog een wereld te winnen. Dat ben ik zeer met u eens. U mag ervanuit gaan dat de lokale politiek in Sliedrecht dit zorgelijk vindt en zal zoeken naar oorzaken en oplossingen.
Beste mevrouw Buijs, burgemeester moet je ook willen worden. Maar ik ken mezelf voldoende om te weten dat ik daarvoor niet in de wieg ben / was gelegd. Je moet dan namelijk met iedereen goede vrienden kunnen blijven en dat lukt mij niet altijd. Ik zou daar in ons dorp veel voorbeelden (ook buiten de politiek) van kunnen noemen, maar moet ook wel constateren dat het niet altijd aan mij lag. Soms waren er beslissingen (en ook niet altijd even slim) die tot ruzies leidden, die wel te begrijpen waren, maar lang niet altijd werden gewaardeerd. Eén voorbeeld? De benoeming van de directeur van de openbare basisschool in de Prickwaert / Weresteijn.
Ze waren de fractie van PRO Sliedrecht zat en in het bijzonder GPV.
En waarom is GPV eigenlijk nooit burgemeester geworden met zo een geweldige staat van dienst.
Gerrit, ik kan mij helemaal voorstellen dat een dergelijke berichtgeving je aanzet tot een reactie. Na 30 jaar meedoen, zoals je zegt, is het afscheid nemen op deze manier met een trap na natuurlijk pijnlijk.
Het lijkt mij dat de onderwerpen die je noemt waardoor het mede misging nu juist de echte politiek zou moeten zijn. Niet als collegepartijen achter elkaar aanlopen maar vooral, als raadslid, zelf blijven denken en het geluid van inwoners laten doorklinken.
Wat de meeste partijen niet hebben geleerd waardoor mede de opkomst lager is is in de spiegel kijken. Men vindt de communicatie naar inwoners echt prima, men vindt onuitvoerbare plannen juist prima uitvoerbaar en men kijkt voor de verkiezingen niet naar wat nu echt gerealiseerd is. Zodra het college rond is valt het eigen programma waarmee men de verkiezingen inging weg. Groen van Prinstererschool en Bevrijdingsdag, dat ging toch echt over iets plaatselijks.
Ik las zojuist een leuk stukje van De Speld in de Volkskrant waarbij de politiek de schuld bij de kiezers legde dat de opkomst zo laag was onder de noemer: ‘politiek dreigt door lage opkomst vertrouwen in kiezer te verliezen’ en ‘de kiezers zullen toch echt met oplossingen moeten komen en laten zien dat ze de politicus begrijpen’. Leuk, moest er erg om lachten maar er zit wat in.
Toch hoop ik dat men zich realiseert dat ‘meelopen’ niet wordt beloond en dat er een nieuwe wind gaat waaien door Sliedrecht waarmee je dan toch iets hebt bereikt.