In wat voor maatschappij leven we?
Waar is de menselijkheid gebleven? Is dit de maatschappij waarin ik mijn kinderen op wil voeden? Waarom al die vooroordelen? Waarom? Dat vraag ik mezelf de laatste tijd geregeld af.
Het gebouw van de Voedselbank Sliedrecht in de Elzenhof. (Foto Sliedrecht24)
Als cliënt van de voedselbank heb ik vaak te maken met de heersende vooroordelen, ja geloof me, die zijn er nog genoeg. En gek genoeg zijn het niet alleen de mensen die het financieel beter hebben die deze vooroordelen helpen in stand te houden. Helaas heb ik moeten constateren dat ook mensen die in hetzelfde schuitje zitten en dus weten hoe lastig het is om te leven met heel weinig zich daaraan “schuldig” maken. Zelf knokkend tegen de vooroordelen, deze zelf toch ook nog hebben…zelfs ten opzichte van lotgenoten! Mensen kunnen ongelooflijk hard zijn.
Gisteren was ik hier helaas weer getuige van. Mensen in eenzelfde schuitje…van verschillende culturen….de 1 levend van de bijstand, of in financiële problemen…de ander nog niet lang in Nederland, gevlucht voor een oorlog waar niemand om gevraagd heeft. Waar onschuldige mensen het slachtoffer van zijn. Nu net een huisje in #mooisliedrecht gekregen. Afhankelijk van de hulp van anderen om zijn nieuwe bestaan op te bouwen. Vanaf de bodem, met helemaal niets. Ik ken zijn verhaal, zijn strijd. Heb het geluk gehad hem te leren kennen in een onzekere periode in de noodopvang.
Nu zou hij tot rust moeten kunnen gaan komen. Krijgt hij tijdelijk hulp van de voedselbank. We komen elkaar daar tegen. We begroeten elkaar hartelijk. Ik zie een blik van verbazing maar ook de opluchting van het zien van een bekend gezicht. Op de achtergrond hoor ik andere mensen in de directe omgeving praten over hoe vluchtelingen terug moeten naar hun eigen land. Hoe zij het zat zijn dat “die lui” zomaar alles krijgen. Na het inpakken van hun pakket stappen ze in hun auto en rijden naar hun woning. Ondertussen praat ik met mijn vriend, ik mag hem zo noemen. In het Nederlands….wow…wat knap.
Terwijl ik bezig ben mijn pakket over mijn tassen te verdelen zie ik hem stoeien met het in balans houden van zijn fiets terwijl hij zijn pakket verdeelt over de fietstassen op de bagagedrager. Hij vraagt of hij mij kan helpen. Nee dank je wel, het lukt zo wel. Wat heb ik een respect voor hem….. Ik besef me dat mensen altijd van mening zullen verschillen over dit onderwerp. Ik kan daar, tot op zekere hoogte echt wel begrip voor opbrengen. Ik respecteer een ieders mening, zolang ze mij ook respecteren. Maar in mijn hoofd de vraag….waarom????
Saartje
De redactie is niet verantwoordelijk voor de inhoudelijke juistheid van een ingezonden brief. Plaatsing houdt niet in dat de redactie achter de inhoud van het bericht staat. Een brief wordt uitsluitend geplaatst als de bron bij ons bekend is. De naam van de afzender wordt onder het artikel geplaatst. NAW- en e-mailgegevens worden niet openbaar gemaakt. Een ingezonden brief plaatsen we onverkort, soms ook omdat er geen artikel over het onderwerp op onze website is verschenen.
Redactie Sliedrecht24