Een stripverhaal lezen is altijd leuk ter ontspanning. Iedereen kent wel de avonturen van Asterix en Obelix, welke met veel lol en vermaak hun onderdrukking door de Romeinen ondergaan. Het wordt een ander verhaal als een stripverhaal een koude realiteit beschrijft.
Het betreft hier het stripverhaal van Tablis Wonen (verder genoemd Tablis). Meer specifiek: een tochtstripverhaal. Een financieel niet ingecalculeerd euveltje, voorkomend uit de ‘noodzaak’ van het vervangen van de balkondeuren in de Tuinfluiterflat. Over die ‘noodzaak’ heb ik mij meerdere malen verbaasd, want waarom deuren vervangen door andere deuren welke -op wat kleine details na- exact hetzelfde zijn? Zelfs het dubbele glas in de verwijderde deur en de nieuwe deur is zichtbaar hetzelfde. Dus info ingewonnen bij de aannemer, welke mij mededeelde dat het ‘isolatiegas’ tussen de ruiten het verschil maakt. Dit zou je moeten zien wanneer men een sigaretten- aansteker voor het glas houdt: het aanwezige gas zou dan ‘oplichten’. Alzo gedaan, en inderdaad.
Na onderzoek op internet kom ik er dan wel achter dat het gebruik van gas in dubbele beglazing al jaren de norm is. Het betreft hier het gas SF6. SF6 is een zwaar schadelijk broeikasgas (per eenheid 2400 maal meer schadelijk dan CO2). Dit gas wordt echter in nieuw te plaatsen dubbele beglazing niet meer gebruikt en is vervangen door het mono- atomisch niet- broeikasgas Argon. Goed voor ‘het klimaat’, dus…Eureka!
Nu de GEHELE waarheid:
oude ‘klimaat- foute’ beglazing wordt echter gerecycled, waarbij het enorm schadelijke gas SF6 ‘vervliegt’ of -meer precies- vrij komt. Met andere woorden: de dampkring ingaat en daar als super gevaarlijk broeikasgas de aarde versneld mag gaan opwarmen. Let wel: óveral in ‘ons’ land vindt dit plaats. Enorme oppervlakten en tonnen aan ‘foute’ dubbele beglazing wordt ‘gerecycled’.
Verder nu met het ‘luchtige’ stripverhaal.
In meer dan dertig woningen blijkt de ‘energiezuinige deur’ niet aan te kunnen sluiten op de posten, die zijn namelijk krom getrokken in de loop der jaren. De verwijderde ‘klimaat- onvriendelijke’ deuren waren daarom voorzien van dievenklauwen aan de binnenzijde, welke de deur door klemming tochtvrij deden aansluiten op de posten. Door een vernuftig ‘geïntegreerd’ dievenklauwsysteem IN de nieuwe deur, kan dat aanklemmen nu niet meer, en tocht giert nu door de kieren. De oude klemmen er weer opzetten kan ook niet, vanwege de in de deur geïmplementeerde techniek.
Een drietal maanden terug heb ik dit reeds aangegeven bij de Tablis ‘verduurzaming- deskundige’, welke meent dat er dan maar een tochtstrip tussen moet. Toen kwam er een meneer van het deurenbedrijf een paar fotootjes maken. Long story short: de strippen zijn nog immer niet geleverd noch bevestigd.
Het stripverhaal werd afgelopen maandag toch nog ‘leuk’, toen een andere meneer van een energielabel- bedrijf mijn woning kwam inspecteren. Want: er zou na betreffende ‘verduurzaming’ een meer economisch en energiezuinig label aan de flatwoningen komen te hangen. Toen ik betreffende meneer wees op de kieren tussen de deur en de post, schoot deze spontaan in de lach…
Hadden Asterix en Obelix overigens ook niet een toverdrank..? ????
Bert Verschoor (niet de mode-ondernemer)
Let op! Een column bevat altijd een mening en mag prikkelen. Dit artikel staat dan ook op de pagina Opinie. Elke lezer mag een column aandragen (let op: de column is echt een column en geen ingezonden brief).