Column: Brood en spreken

We leven in een dorp en dan moet je zuinig zijn op wat je hebt. Werkgelegenheid bijvoorbeeld. Juist in deze tijd een heikel punt, want grote bedrijven neigen er soms naar om werk over te plaatsen naar lage lonen landen. En als er dan een bedrijf zich wilt vestigen, dan ben je als gemeente verheugd. Tenslotte staat je goed op de kaart als je een economisch florende gemeente bent. 

Een beeld uit de website van IHC IQIP.

Ach, hoor ik je denken. Maar een gemeente vecht niet altijd voor het behoud van een onderneming in ons dorp. Je mompelt meteen een naam… Ingvar Kamprad Elmtaryd Agunaryd (IKEA). Een hoofdstuk dat in 1978 begon en in 2006 eindigde. Ik denk het wel. Sliedrechtse bestuurders zijn druk met bedrijfsleven, contacten en regio en willen maar wat graag binden, binden aan Sliedrecht. Positief is: werkgelegenheid. Dat is belangrijk. Maar voor alles?

Toch moet me iets van het hart. Waarom schrijft wethouder Hans Tanis (SGP-ChristenUnie) van Economische Zaken half oktober 2016 aan PRO Sliedrecht over IHS IQIP: “IHC investeert in omzetgroei op dit onderdeel, wat een toename van het aantal banen op de locatie Sliedrecht kan betekenen.” O, is de komst een feit? Een definitieve vergunningaanvraag doet het bedrijf pas eind december schrijft het bedrijf vrijdag 4 november 2016 (ruim 14 dagen later) aan omwonden, die zich zorgen maken. De laatste voorbereidingen zijn volgens algemeen directeur IHC IQIP Jan Albert Westerbeek in volle gang en lopen volgens planning. “Concreet betekent dit dat in week 48 (28 november – 2 december -red.) de kantoormedewerkers van de locaties Kinderdijk en Delfgauw hun intrek nemen in het vernieuwde kantoor aan de Molendijk in Sliedrecht. Daarop volgend wordt vanaf week 49 de productie van deze locaties gefaseerd verhuisd”, schrijft Westerbeek aan omwonenden.

Sorry, ik heb hier te maken met een wethouder die al kennelijk meer weet én een directeur van IHC IQIP die het aandurft om al het personeel te verhuizen, terwijl er nog geen vergunning op tafel ligt. Weet hij meer? Of wordt hier Russische roulette wordt gespeeld? Op de achtergrond speelt ‘Wiens brood men eet, diens woord men spreekt’. Hier speelt werkgelegenheid, geen gezichtsverlies willen lijden en in de achterkamer de boel bekokstoven. IHC IQIP komt, krijgt vergunning en protesten van omwonenden worden afgewezen. Klip en klaar. Er spelen voor de gemeente Sliedrecht te grote belangen. 

De aanvraag met de ontwerpbeschikking komt vast begin januari 2017 ter visie, waar belanghebbenden hun zienswijze kenbaar mogen maken. De beeldvorming is echter al geschapen ook al zou hier nog niets van waar zijn. Het is opletten geblazen voor de raadsfracties. Zijn er afspraken? Wat is in de achterkamer al afgesproken? Wat nu als er tegenspraak komt? Die komt er. Omwonenden gaan bezwaar maken, zeggen ze nu al tegen Sliedrecht24. Maar doen dat ook Sliedrechtse bedrijven die voor opdrachten afhankelijk zijn van Royal IHC, ik denk zonder namen te noemen aan transport- en pijleidingen bedrijven. Maar wat dacht je van het Nationaal Baggermuseum, dat vast ook vreest voor trillingen van IHC IQIP. Zij stelden eerder hun ruimte beschikbaar aan IHC IQIP voor een informatieavond. Royal IHC is een belangrijk sponsor voor het museum aan de Molendijk. Je voelt de spagaat? 

Peter Donk
redactie Sliedrecht24