SLIEDRECHT – De fotograaf treft Wim Zwartbol (79) deze week op een bijzonder moment. Want over een paar dagen neemt hij afscheid van de bakfiets waarmee hij bijna 50 jaar in Sliedrecht een markante verschijning was. De bakfiets gaat naar een zorgboerderij in Brandwijk en dus weg uit Sliedrecht.
Rijdend over de Lijsterweg. “Waarom ik ‘m wegdoe? We gaan kleiner wonen en dan heb ik geen ruimte meer om de bakfiets te stallen. Hij krijgt wel een mooie bestemming, want hij gaat naar zorgboerderij de Donkse Hoeve. Daar is iemand die ‘m gaat opknappen”, zegt Wim Zwartbol. (Foto Hans van der Aa / Sliedrecht24)
Tekst gaat verder onder foto.
Maar voordat hij de fiets overdraagt, legt fietsenmaker Jan Rozendaal er nog twee nieuwe binnenbanden om. Want deze minstens 70 jaar oude bakfiets krijgt een derde leven. Zwartbol: “Af en toe een paar nieuwe banden erom leggen is het enige onderhoud dat ik eraan heb gehad. Ja, het zadel is gescheurd. Ik heb er een stel oude binnenbanden omheen gewikkeld. Dat zit prima hoor.”
Woningbedrijf
De bakfiets is afkomstig van het gemeentelijk Woningbedrijf Dordrecht. Daar reden de onderhoudsploegen in de jaren zestig nog met bakfietsen rond. Zwartbol: “Ik werkte toen bij de gemeente Dordrecht en had weleens tegen de directeur van het woningbedrijf gezegd: als je een bakfiets weg wilt doen, dan heb ik belangstelling. En zo gebeurde het dat ik op een dag een telefoontje kreeg van meneer Brand, de directeur in die tijd. Er ontbrak nog wel een handrem, maar de fabriek waar de bakfiets gemaakt is – Carosserie en Wagenbouw Dordrecht – was in de Voorstraat en daar was nog een rem in voorraad.”
Hoogje
“Zo’n bakfiets rijdt perfect; ja nog steeds”, zegt Zwartbol, Hij trapt niet zwaar of zo. En de ketting heb ik nog nooit vernieuwd.” Hij gebruikte ‘m vooral om groenten mee te nemen van de volkstuin en om boodschappen te halen bij toen de supermarkt. “Ik heb namelijk geen auto. En verder heb ik heel wat ritjes naar de gemeentewerf gemaakt. Gelukkig hielpen ze me daar de laatste jaren wel even om het hoogje op te duwen, want dat lukt in je eentje niet”, verhaalt Zwartbol.
Verhuisbakfiets
Hoezo die naam ‘Zokantook’? Zwartbol: “Ik houd wel van een raadseltje. En ik laat graag weten dat er ook vervoer mogelijk is zonder auto.” En zo reed Zwartbol de afgelopen 50 jaar, vaak met klompen aan en een pijp in zijn mond rond. “Gewoon op de rijbaan, de auto’s erachter. Soms zaten de kinderen of kleinkinderen erin. Want ja, dat is natuurlijk wel een attractie: een opa met bakfiets. En pas ging er bij een verhuizing van een van de kinderen een kast in. Ook dan is een bakfiets handig”, vult zoon André Zwartbol aan.
Bijzonder vervoer
De bakfiets trok al gauw de aandacht van lokale politici van de SGP/ChristenUnie. Wim Zwartbol: “Ik weet nog dat oud-politieman Huijser, die hier actief was voor SGP, als eerste langskwam met de vraag of de partij ‘m een keer mocht lenen. Ze hoopten er in campagnetijd de aandacht van het winkelend publiek in de Kerkbuurt mee te trekken. Later volgden andere geïnteresseerden die wel wat in zo’n leuke bakfiets zagen. Bijvoorbeeld kinderkoor Laudate Deum, die de fiets gebruikte voor de jaarlijkse oliebollenactie. Of toen Sliedrechter Jesse Hofman zijn bruid Annelie in de bakfiets naar de Grote Kerk reed. Dat mag je toch wel een ereplekje noemen; als een bakfiets als ‘trouwauto’ wordt gebruikt.”
Geweldig vervoermiddel, inderdaad destijds met de oliebollenaktie niet alleen een attractie voor de kopende mensen, maar ook voor de verkopende kinderen.
Die bakfiets zag ik dus staan op de stoep bij Rozendaal, de meneer zette hem een beetje opzij zodat ik er langs kon met m’n scootmobiel.