SLIEDRECHT – Voor wie een kijkje wilde nemen in het appartementengebouw Karekiet kon dat vrijdag 8 juli 2016 tussen 12.00-15.00 uur doen. Daarna was er een besloten bewonersbijeenkomst. Duidelijk is dat de bewoners allerminst tevreden zijn. Ook als bezoeker valt meteen de onvrede op, maar ook de onhandige indeling en voorzieningen. De bewonersvereniging herkent de op- en aanmerkingen. Eerder leverde een onderzoek onder bewoners al een stroom aan klachten op.
Vrijdagmiddag was de onthulling van de kunstwerken van Johan Huijzer. Het gebouw heeft volgens sommigen aan de binnenzijde wat weg van een hoop celdeuren en een vergelijking met penitentiaire inrichting De Dordtse Poorten werd zelfs gemaakt. (Foto Sliedrecht24)
Het gebouw oogt mooi aan de buitenkant of zoals woningcorporatie Tablis Wonen het omschreef tijdens de aanbieding van de appartementen ‘Het markante nieuwe woongebouw aan de Karekietstraat. Een bijzonder fraai appartementencomplex voor senioren.’ Maar naar wat nu blijkt, is wonen tot in de laatste levensfase hier lastig. Waar zijn eigenlijk de brandblussers, sprenklers en preventieve voorzieningen? Wie het gebouw bekijkt, kan niet begrijpen dat met de oplevering akkoord is gegaan. En natuurlijk zijn er bewoners die het wel prettig wonen vinden en trots zijn. Alle huizen zijn niet voor niets bewoond.
Scootmobiel
Bewoners hebben behoorlijk wat aan te merken op het bouw, de indeling en hoe één en ander in de praktijk tot veel ergernis leidt. Hoewel de inrichting volgens Tablis Wonen voor senioren moet zijn, kan een rolstoel of scootmobiel zich moeilijk bewegen door het gebouw. Bochten kunnen met een scootmobiel op enkele plaatsen niet genomen worden. De aanloop moet dan via een andere zijde. Bovendien zijn in de hal de brievenbussen erg laag of juist heel hoog aangebracht. Hier is duidelijk niet over nagedacht bij de bouw.
Berging
De gang in de berging is smal, de interne bergingen zeer klein en deuren slaan tegen elkaar aan. Wie met een fiets komt, heeft zondermeer een probleem. Het is passen en meten. Ook niet heel geschikt voor ouderen. Wel is een pushknop aangebracht op de deur voor mensen, die minder mobiel en krachtig genoeg zijn om een deur open te duwen. Een keurmerk voor senioren wordt ook hier vast niet afgegeven.
Brancard
Het zo fraai-ogende gebouw aan de buitenzijde, oogt binnen architectonisch het tegenovergestelde. Wel ligt er binnen op de galerijen voor de woningen nette vloerbedekking en oogt het gebouw verzorgd en schoon. Met senioren is in dit complex niet altijd rekening gehouden. De toegangsdeuren voor de woningen zijn zo smal dat een rolstoel er net doorheen past en een ambulance-brancard grote moeite heeft om (te draaien op de balustrade) en binnen te komen. Hier wonen geen senioren, maar hier worden bijna senioren ‘opgeborgen’.
Temperatuur
Bewoners doen vrijdagmiddag rondleidingen tijdens het open-huis. Laten zien hoe ze wonen en mopperen soms over wat er mis is. Het gebouw is opgefleurd met kunstwerken van de Sliedrechtse kunstenaar Johan Huijzer. Over deze kunst zijn de meningen verdeeld. De één vindt het mooi, de ander klaagt over de ‘kinderachtige tekeningen’. Wie hoger in het gebouw loopt, merkt dat de temperatuur omhoog gaat. Boven was het vrijdagmiddag behoorlijk warm, terwijl op de begane grond de koelte werd gevonden. Ook hier kan je vraagtekens bij zetten. “De klima klopt niet”, riep een bezoeker, “Ook kunnen op sommige plaatsen in de woonkamer de ramen niet open. Dan moet ik eerst de complete vitrage en gordijnophanging weghalen”, zegt een bewoonster. Sliedrecht24 heeft vrijdagavond woningcorporatie Tablis Wonen gevraagd hoe zij de problemen in het appartementencomplex gaan oplossen.
Wij wonen met veel plezier in ons appartement. Er is ook wel altijd commentaar te leveren, maar blijf wel positief.
Hierbij wil ik graag reageren dat wij het niet eens zijn met het commentaar dat is geleverd n.a.v.het gebouw aan de Karekietstraat. Het is een keurig gebouw met natuurlijk wat min puntjes. Oké, de berging is klein staat duidelijk op tekening en dat er hier en daar wat aanpassingen moeten gebeuren. Oké, maar 30 bewoners op 1 lijn krijgen valt niet mee. Als je voor je zelf leeft, kan je beter niet in appartementen gaan wonen. Je moet nu éénmaal delen met de bewoners. Wij wonen prima naar ons zin. Ook al zijn wij het niet altijd overal mee eens.
Ik heb wel meer museums gezien dan alleen Sliedrechtse. Wat tussen haakjes staat, is algemeen gericht en wereldwijd beschouwd. By the way… nog iets… ik draag de musea in Sliedrecht een warm hart toe.
Debiele kindertekeningetjes. Alles maar kunst noemen. En dan zie ik Beertje zelfs nog even vertellen dat de kunst in het Sliedrechts Museum niets is. Johan is een fijne vent, en kan ook wel wat, maar doe nou niet allemaal of we een topper in ons midden hebben zeg. Dan de Karekiet… Het past er gewoonweg niet, maar er zijn altijd mensen die wel even bepalen voor een ander wat die mooi moet vinden.
Ik wil even zeggen dat wij hier met heel veel plezier wonen, en voorlopig niet van plan zijn om te verhuizen.
Schitterend gebouw en leuk om te wonen!!
Ik wil ook reageren, omdat ik het jammer vind het beeld wat er nu is geschetst. Vrijdag 12:00 uur bezochten Martin Dekker en ik deze plek en werden warm onthaald en rondgeleid. Ik ben een kunstliefhebber en wat is er mooier dan Sliedrechtse Kunst (museums vol met kunst wat je niet mooi zou vindt.) Maar het is gemaakt wat de kunstenaar dacht en zag). Ik vind het overigens 8 x mooi! Natuurlijk zie ik dingen die anders kunnen / mogen. Ik zou er met alle liefde wonen en ja, ik zit in een rolstoel.
Liefde maakt een huis een thuis. Dat is vaak niet de locatie.
Wat fijn om te zien dat kunst de tongen los maakt. Dat is nou precies wat de bedoeling is.
Misschien dat Johan Huijzer ook nog wel een creatieve oplossing weet voor de andere door sommigen als woonongemak omschreven oplossingen.
Erg kort door de bocht. Altijd een halve waarheid als je alleen de negatieve punten eruit licht. En de kunst, ik vind het mooi, smaken verschillen nu eenmaal. In de ontevredenheid herken ik me al helemaal niet. Woon er met heel veel plezier!
Wat een hoop op- en aanmerkingen. Ik weet niet waar dat vandaan komen, want er staat geen afzender bij.
Maar ik woon hier heerlijk en neem dit alles met een grote korrel zout.
Ik woon er ook wel naar mijn zin, alleen dat schilderij is smerig! En noemen ze die Huijzer een kunstenaar? Nou echt niet. Mijn nichtje van 5 schildert nog beter.
Als het zo’n slecht gebouw is en men er niet prettig woont dan heeft men zich vooraf niet goed georiënteerd en waarom verhuist men dan niet.
Klagen is eenvoudiger?
Als bewoner wil ik zeggen dat ik heel tevreden ben en met heel veel plezier woon in de Karekietflat.
Doe niet zo kinderachtig!
Als u het niet mooi vindt, kijk je de andere kant uit.
En dan dat verschrikkelijke kunstwerk, waar ik elke keer als ik thuiskom tegenaan moet kijken…