Column: Praatje over m’n straatje

De groei van het aantal leden bij de politieke partijen in Sliedrecht zou weleens kunnen toenemen. Als er in 2022 gemeenteraadsverkiezingen zijn (als dat doorgaat en we geen coronacrisis hebben) verwacht ik vervolgens veel mensen die zich kandidaat stellen voor de gemeenteraad. Het is de mogelijkheid tenslotte als raadslid om mee te praten over het dorp.

Een plantsoen-speelplaats in Sliedrecht-West, waar de gemeente ‘de inhoud’ bepaalt, omdat de grond van hen is. De buurt ziet liever geen verwilderde struiken en wil de tafeltennis terug naar de oude plek. Enkele bewoners willen het groen bijhouden en een groenadoptie-overeenkomst. Ze bieden het maanden geleden de gemeente aan en nu wordt het weer vooruit geschoven. Het lijkt een (te) lang proces, waardoor enthousiasme verdwijnt. (Foto Peter Donk / Sliedrecht24)

Want bij een aantal inwoners doet de gemeenteraad het niet goed, doet de wethouder zijn taak niet goed en is er kritiek op van alles en nog wat, waar de gemeente Sliedrecht bij betrokken is. Het zou dus verstandig zijn als al deze kapiteins van wal op het schip stappen en mee gaan bepalen wat er beter kan en moet.

Er sluimert – zo stel ik vast – al enige tijd ontevredenheid onder een aantal inwoners. Deze mensen wonen vaak al lang in Sliedrecht, een aantal is hier geboren en wil nooit meer weg. Toch hebben ze moeite met hun woonomgeving. Zijn ze niet tevreden hoe de gemeente omgaat met groen- en snoeibeleid, hoe sport- en speelplaatsen zijn ingericht (omdat een keuze op woensdagmiddag was en de ouder van het kind moest werken en dus niet kon mee beslissen) of over andere zaken in de openbare ruimte, zoals de straat waar ze wonen. Het verplaatsen van een tafeltennistafel doe je niet zo maar! Enkele meters omzetten, kan grote gevolgen hebben!!!

Op deze website zou je zo de rubriek ‘Praatje over m’n straatje’ kunnen beginnen. Een wekelijkse bijdrage op zondag zou gemakkelijk te vullen zijn, want hoeveel mensen in Sliedrecht last hebben van onkruid in hun straat, hardrijders of parkeertoestanden. Wekelijks wordt de redactie van Sliedrecht24 benaderd over dit soort zaken. Niet erg, want problemen kaarten we aan. 

Begrijpelijk dat de gemeente niet alles in één keer zou kunnen aanpakken. Maar open-avonden organiseren per wijk onder het motto ‘Praatje over m’n straatje’ zou de wensen weleens in kaart kunnen brengen. De gemeente Sliedrecht zou de rol over verandering in zo’n straat niet alleen op zich moeten nemen, maar vooral die van ‘faciliterende’. Na de zomer wordt een nieuw groenbeleidsplan verwacht voor het dorp. De wethouder zou dan per wijk eens langs moeten gaan. Misschien nog wel voor het plan op tafel ligt.

Er zijn onder inwoners mooie en goede ideeën en die moet je omarmen. Zelf ben ik met een buurtbewoner al geruime tijd met de gemeente in conclaaf over een groenadoptie-overeenkomst. Dat liep allemaal op rolletjes, leek het. De laatste keer ontdekten de ambtenaren dat mensen gemeentebomen tot hun eigen erf hadden gesnoeid. Alle aandacht ging in het gesprek naar de ‘beschadigde bomen’, terwijl ons plan over laaggroen ging. Bewust door de gemeente verwilderde struiken om zo bleek ‘onkruid weg te houden’. De groenadoptie-overeenkomst staat weer in de ijskast tot het najaar. Het is de vraag of wij er nog meer verder willen, want de gemeente loopt te rekken. Dit is zo’n gevalletje, waarin de gemeente Sliedrecht helder moet zijn naar een buurt. Of je wil dit aangaan (en laat die bomenkap er buiten, want dat was niet door ons gedaan) of je zegt we doen het niet. Het aan het lijntje houden van inwoners (zo voelt het) is niet fijn. We hebben mooie plannen. 

Wat ik wil zeggen dat als je als wethouder een wijk bezoekt: luister naar de bewoners. Zij wonen er en als zij plezierig wonen, dan komt dat vroeg of laat positief terug. Faciliteren. Ook als het gaat om gemeentegroen. Doe dat veel meer in overleg met de buurt en strooi bij wijze van spreken met groenadoptie-overeenkomsten. Controleer hoe met het onderhoud wordt omgegaan. Faciliteer met plantjes en bomen. Maak inwoners meer verantwoordelijk voor hun leefomgeving. En geef vertrouwen! Ik mis dat heel erg bij de gemeente Sliedrecht. 

Laat het nog meer jouw straat worden, laat buurten ideeën indienen, geef het luisterend oor en help waar nodig (nogmaals) en kijk vooral naar de mogelijkheden en niet meteen naar de onmogelijkheden. Mensen hebben veel ideeën, mensen voeren ook dingen soms met reden uit (denk aan de genoemde bomenkap aan gemeentebomen). Vraag eerst naar die reden! Loop niet constant tijdens een gesprek te mopperen dat ‘de bomen nu zijn beschadigd’. Er is vaak meer aan de hand. Luister… luister…, zodat we als inwoners en gemeente er samen wijzer van worden. En maak goede afspraken. Dan krijg je geen cowboytoestanden! Doel: tevreden wonen en woongenot! 

Als je bewoners meer ‘eigenaar’ maakt, dan kan dat weleens in buurten goed uitpakken! 

Peter Donk

Let op! Een column bevat altijd een mening en mag prikkelen. Dit artikel staat dan ook op de pagina Opinie. Elke lezer mag een column aandragen (let op:  de column is echt een column en geen ingezonden brief). 

Plaats een reactie

*=Verplicht veld