INGEZONDEN BRIEF: Iedereen welkom in Sliedrecht?

Door een gebeurtenis in mijn leven heb ik helaas wat psychische klachten opgedaan of beter gezegd zijn de klachten meer naar voren gekomen.

Gelukkig staat in ‘het mooie Sliedrecht’ een GGZ kliniek van Yulius. Hier ben ik dan ook een aantal maal opgenomen geweest; en in al deze opnamen kwam er steeds in de groep één constatering naar boven.

We worden een beetje raar behandeld door de inwoners van Sliedrecht. Dit is niet een symptoom/uiting van onze ziekte maar echt iets wat opvalt.

Een groot voorbeeld hiervan is het bloedprikken bij het Albert Schweitzer ziekenhuis tegenover de kliniek. Boven het lab-formulier staat vrij duidelijk wie de opdrachtgever is voor het onderzoek; en dat is in dit geval dan dus Yulius. Dit levert vaak wat argwanende blikken op.

Dit is helemaal erg als je om bepaalde reden onder begeleiding van een verpleger bloed moet prikken. Ik heb me nog nooit zo bekeken gevoeld. Wel was er lieve vrouw op leeftijd, die een gesprek begon.

Maar het is niet alleen bij het bloed prikken. Aan een aantal zaken (die ik hier niet ga noemen) kan men zien dat wij voor de groep boodschappen doen. Ook hier enigszins vreemde blikken of reacties van bijvoorbeeld het verkopend personeel.

Is dit nu een verwijt van mij naar de inwoners van Sliedrecht? Nee, dat niet. Meer een verwijt naar de maatschappij die mensen met een psychisch probleem negeren. Het aantal patiënten in de kliniek die geen bezoek krijgt van bekenden en / of familie.

Mensen met psychische aandoeningen zijn over het algemeen niet gevaarlijk, zwaar in de war of onberekenbaar. Geef ons het gevoel dat we nog steeds onderdeel zijn van de maatschappij, want een opname neemt al een groot gedeelte van dat gevoel weg.

En dit geldt niet alleen voor de inwoners van Sliedrecht, maar ook voor iedereen die een familielid / kennis / vriend(in) heeft met een psychische aandoening. 

Naam bij redactie bekend.

De redactie is niet verantwoordelijk voor de inhoudelijke juistheid van een ingezonden brief. Plaatsing houdt niet in dat de redactie achter de inhoud van het bericht staat. Een brief wordt uitsluitend geplaatst als de bron bij ons bekend is. De naam van de afzender wordt onder het artikel geplaatst. NAW- en e-mailgegevens worden niet openbaar gemaakt. Een ingezonden brief plaatsen we onverkort, soms ook omdat er geen artikel over het onderwerp op onze website is verschenen.

Redactie Sliedrecht24

8 gedachten over “INGEZONDEN BRIEF: Iedereen welkom in Sliedrecht?”

  1. En heeft de briefschrijver/ster de ervaring opgedaan in andere plaatsen waar hij/zij op een andere, betere manier werd behandeld, aangekeken, aangesproken?
    Ik wens alle bewoners van Sliedrecht fijne feestdagen. Niemand uitgezonderd.

  2. Ik heb 2 jaar als vrijwilliger kookles gegeven bij Yulius en ervaren dat het een hele groep met lieve mensen is die even een steuntje in de rug nodig hebben.
    En begrip voor hun klachten is toch wel het minste wat wij kunnen doen om ze weer het vertrouwen in hunzelf en de maatschappij terug te geven

  3. Wij wonen tegenover Yulius en hebben nooit problemen met deze mensen!
    Wij groeten ze ook allemaal en vergeven het ze als ze niet in staat zijn terug te groeten.
    Ik probeer altijd mensen in hun waarde te laten en knoop ook wel eens een praatje aan met de mensen. Niets is zo vervelend als genegeerd of uitgelachen te worden!
    Wij kennen hun rugzak niet en mogen blij zijn deze niet te hoeven dragen!

  4. Jammer dat je deze ervaringen hebt over Sliedrecht.
    Ik weet ook dat er veel stichtingen, organisaties en mensen zijn hier in Sliedrecht die niet zo zijn.
    Bevoordeeld bij stamppotavond in Pand33 is iedereen welkom.
    Geslacht, ras, geloof, handicap, uiterlijk,problemen heeft enz maakt hier niets uit.
    Er is een leuke gemoedelijke sfeer.
    Hier komen ook mensen die alleen of in een groep zijn.
    Iedereen is welkom en wordt gelijk behandeld.
    Je bent welkom.
    Ook bij veel andere organisaties en stichtingen.

  5. Het is nog niet zo heel erg lang geleden, dat …

    – mensen met psychische klachten, of: stoornissen, “gek” werden
    genoemd,
    – dat we het in onze regio hadden over mensen, die in “Maasoord”,
    of “Vredelust” of “Den Dolder”(!) moesten worden opgenomen,
    – dat we psychiatrische inrichtingen (tegenwoordig gelukkig al
    “psychiatrische ziekenhuizen” genoemd!)
    nog “gestichten” noemden: “Jij moet naar een gesticht, je bent gek”,
    – dat de mening bestond, dat je mensen met psychische stoornissen
    (zenuwzieken, of geesteszieken werden ze ook wel genoemd) met een
    emmer water of een stuk hout hun “kunsten wel kon afleren”.

    Maar … welkom waren ze natuurlijk wel, stel je voor van niet. Wij zijn toch beschaafde, tolerante burgers?!
    Alleen: liefst niet niet in ons dorp, of in onze buurt, maar ver weg “opgeborgen”.
    Dat was (of: is?) natuurlijk het beste voor hen.
    En in elk geval: voor ons.
    En hoe is dat nu, in 2017?

    (Ja, ik weet het: Wij hebben in ons dorp “De Merwebolder” en daar zijn we, soms, best een beetje trots op.
    Maar toch ook weleens … een beetje bang van.)
    Zo’n type instelling bedoelt de briefschrijver niet!

  6. Ik vind dit heel erg om te lezen. Is in Sliedrecht wel heel erg taboe hoor. Ook als men een familielid heeft verloren of geliefde, dat men ontwijkend gedrag vertoont. Liever de ‘andere kant’ opkijkt.

  7. Een mooie oprechte brief van een moedig mens????
    Wat niet te zien is is soms moeilijk te begrijpen door de medemens ????
    Maar niet onmogelijk lijkt mij????

  8. Beste briefschrijver/-schrijfster,
    Jammer dat u deze ervaring(en) heeft, terecht dat u ons als Sliedrechter op attendeert!
    Ik denk dat wij trots mogen zijn op een samenleving waar onze mede-Sliedrechters wonende in Yulius en bijv De Merwebolder van harte welkom zijn!

Plaats een reactie

*=Verplicht veld